Dzień Ojca
Dzisiejsze święto jest wyrazem miłości i szacunku dla wszystkich ojców.
zdjęcie: canstockphoto.pl
2014-06-23
Święto to w różnych krajach obchodzone jest w różnych terminach. Na przykład w USA, Wielkiej Brytanii i Holandii Dzień Ojca świętuje się w trzecią niedzielę czerwca, we Włoszech, Hiszpanii i Portugalii w dniu poświęconym liturgicznie św. Józefowi, czyli 19 marca, w Niemczech w dniu Wniebowstąpienia Pańskiego, w krajach skandynawskich w drugą niedzielę listopada, a na Litwie w pierwszą niedzielę czerwca. W Polsce od 1965 roku Dzień Ojca obchodzimy 23 czerwca.
Dzisiejsze święto jest wyrazem miłości i szacunku dla wszystkich ojców – tych, którzy dali nam życie i którym tak wiele zawdzięczmy: bezpieczne dzieciństwo, beztroską młodość, wychowanie i wykształcenie. To święto tych, którzy byli blisko, zwłaszcza wtedy, kiedy najbardziej ich potrzebowaliśmy, ale i tych, którzy musieli na jakiś czas opuścić rodzinę, aby zapewnić jej byt. To święto tych – zaraz po mamie – najbardziej kochanych i kochających. Tych, którzy uczyli nas chodzić a czasem nawet latać. Którzy potrafili nas przekonać, że nasze małe rany „do wesela się zagoją” i uczyli nas powstawać z małych i dużych upadków. To święto tych, którzy podnosili nas „do samego nieba" - w przenośni i dosłownie. To święto tych, którzy zarażali nas wiarą we własne siły, ale i pokorą wobec tego, co człowieka przerasta. To święto tych, którzy potrafili powiedzieć stanowczo „nie” naszej samowoli, ale karcąc cierpieli bardziej od nas. To święto tych silnych i odważnych mężczyzn, którzy niczego się nie bali, a zarazem jak dziecko padali na kolana, ucząc nas rozmowy z naszym wspólnym Ojcem. To święto tych, którym należy się nasz szacunek, nasza miłość, wdzieczność, a także troska i opieka.
Módlmy się za wszystkich naszych ojców, których obecnością w naszym życiu nadal możemy się cieszyć, i prośmy ich patrona – świętego Józefa – aby wspierał ich na drodze realizowania ich ojcowskiego powołania. Módlmy się i za tych, którzy odeszli już do wieczności, aby Bóg nagrodził ich miłość i wysiłki, oraz otoczył ich swoją ojcowską opieką.
Dzisiejsze święto każe nam pamiętać także i o tych, którzy mniej lub bardziej zapomnieli o swoim ojcowskim powołaniu, stając się dla swych dzieci powodem cierpienia, zamiast ostoją. Może już czas, aby ofiarować im swoje przebaczenie?
