„Wierzcie Mi… we Mnie wierzcie”
Proszę, Panie Jezu, ulecz moje serce, ulecz mojego ducha. Pragnę wiary pełnej!
zdjęcie: Tadeusz Karol Cieślik - diakon stały
2018-04-28
II rok czytań
J 14, 7-14
W dzisiaj czytanym fragmencie Ewangelii Pan Jezus kilka razy wzywa, aby Jemu wierzyć. W Jego słowach daje się wyczuć radykalizm tego wezwania. Dlaczego? Bo tylko wtedy będziemy mogli skorzystać z obietnicy dokonywania dzieł, które On czynił. Ba, obietnica jest jeszcze bardziej niesamowita: kto naprawdę uwierzy, będzie dokonywał dzieł większych od Pana Jezusa. To jest niesamowite, wręcz niewyobrażalne. W trzech zdaniach jest złożona obietnica nie tylko o możliwości dokonywania takich czynów, ale także dwukrotnie mówi, że każda prośba będzie spełniona. Ale są dwa warunki:
- wiara i
-realizacja czynów i próśb ma otoczyć chwałą Ojca w Synu.
Co ja mam czynić? Powinienem jako Jego uczeń robić wszystko, co w mej mocy, aby moja wiara była pełna, a w tym może mi pomóc tylko On, mój Mistrz i Pan, oraz pamiętać, aby każde działanie, każda prośba, zmierzały do Chwały Ojca i zawsze ją miała u początku działania.
W Imię Twoje, Jezu, proszę, niech dojrzeję do wiary pełnej, aby Twój Ojciec był otoczony chwałą w Tobie!
Proszę!
