Dzisiaj wiem, że gdyby nie moja żona, która cały czas była przy mnie, zszedłbym na samo dno rozpaczy. To ona zauważyła, że dzieje się ze mną coś złego. Dopytywała, jak się czuję i jak może mi pomóc, a gdy ją zbywałem, ona nie zniechęcała się i wciąż znosiła mój zły nastrój.
Kiedy ci w życiu ciężko, kiedy życiowe krzyże przygniatają cię do ziemi, popatrz na Jezusa, na Jego mękę. Pośród tłumu, który towarzyszy Jezusowi w tej ostatniej drodze jest również ona – Służebnica Boża s. Dulcissima Hoffmann, której życie było nieustannym trwaniem przy Chrystusie w Jego męce i śmierci za zbawienie świata. Zechciejmy wesprzeć się na krzyżu Chrystusowym, abyśmy mogli dojść do upragnionego celu tej drogi – do zmartwychwstania i życia wiecznego.
Krótkie życie s. Dulcissimy było wypełnione miłością do Jezusa.
Papież Franciszek skierował Orędzie do osób chorych.
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki zaprasza do włączenia się w modlitwę nowennową „Akcja 21:20”. Będzie to odmawiana po Apelu Jasnogórskim modlitwa w intencji Ojczyzny, zgody narodowej i poszanowania życia ludzkiego, zanoszona za wstawiennictwem św. Andrzeja Boboli i bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Nowenna rozpocznie się 16 marca a zakończy 24 marca, przed przypadającym 25 marca Dniem Świętości Życia.
10 lutego br. w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Tychach-Paprocanach miały miejsce obchody XXXII Światowego Dnia Chorego. Przeżyciami z tego dnia dzieli się s. Berchmansa, elżbietanka.
Słowo wygłoszone przez metropolitę katowickiego abp. Adriana Galbasa podczas sesji „Samaritanus bonus", która odbyła się 6 lutego 2024 r. w Katowicach.
Nikt z uczestników, mimo swojego wieku, czy trudnego stanu zdrowia, nie wspominał o swoich chorobach, nie żalił się, lecz przeciwnie – okazywał pogodę ducha, każdy chętnie dzielił się z innymi dobrym słowem, wsparciem, życzliwością.
I jak tak sobie razem siądziemy i wypijemy taką dobrą herbatkę, a może nawet zwykłą, tylko dodamy imbiru, cynamonu, goździków i innych „poprawiaczy” zdrowia, ale przede wszystkim, kiedy uśmiechniemy się do drugiej osoby, powiemy sobie, co nas boli i co nie boli i pośmiejemy się wspólnie – to będzie dobrze.
Cykl ks. prof. M. Chmielewskiego.