Życzenia żywego doświadczenia Bożej miłości dla Metropolity Katowickiego
Od pierwszych lat powojennych datują się szczególnie silne więzy łączące Apostolstwo Chorych - ogólnopolską wspólnotę chorych i niepełnosprawnych z diecezją katowicką i jej kolejnymi Pasterzami. W tym tygodniu naszą modlitewną pamięcią obdarzamy Metropolitę Archidiecezji Katowickiej Księdza Arcybiskupa Wiktora Skworca.
zdjęcie: Joanna Juroszek/GN
2014-05-19
Apostolstwo Chorych od czasów powojennych korzysta z gościnności diecezji, a później archidiecezji katowickiej. To tu, na śląskiej ziemi, dzięki zaproszeniu ówczesnego ordynariusza - księdza biskupa Stanisława Adamskiego, Apostolstwo Chorych mogło podjąć swoją posługę zainicjowaną jeszcze przez ks. Michała Rękasa w 1929 roku we Lwowie. Od tego czasu datują się szczególnie silne więzy łączące tę ogólnopolską wspólnotę chorych i niepełnosprawnych z diecezją katowicką i jej kolejnymi Pasterzami. W tym tygodniu naszą modlitewną pamięcią obdarzamy Metropolitę Archidiecezji Katowickiej Księdza Arcybiskupa Wiktora Skworca.
W poniedziałek 19 maja Ksiądz Arcybiskup obchodził swoje 66. urodziny, a 21 maja przypada wspomnienie św. Wiktora, którego imię otrzymał on na Chrzcie świętym. Z tej okazji w świątyni katedralnej pw. Chrystusa Króla w Katowicach, o godz. 12.00, kapłani archidiecezji celebrowali wraz ze swoim Pasterzem oraz Arcybiskupem Seniorem Damianem Zimoniem Mszę świętą w intencji Solenizanta. We Mszy świętej uczestniczyli także klerycy Śląskiego Wyższego Seminarium Duchownego, wiele sióstr zakonnych z licznych śląskich zgromadzeń oraz wierni świeccy z archidiecezji katowickiej, z diecezji tarnowskiej i opolskiej. Po Mszy świętej każdy, kto tego pragnął mógł spotkać się osobiście z Księdzem Arcybiskupem w gmachu kurii diecezjalnej.
Wspólnota Apostolstwa Chorych pragnie dołączyć się do życzeń, które podczas homilii tak pięknie wyraził kaznodzieja dnia ks. dr Grzegorz Strzelczyk. Życzył on Księdzu Arcybiskupowi między innymi, aby jego serce było zawsze pełne dziękczynienia za to wszystko, co wiąże się z jego powołaniem; za to, co w nim jest piękne i za to, co bolesne. Ksiądz Arcybiskup Wiktor otrzymał także życzenia żywego doświadczania Bożej miłości i tego, by wokól siebie widział ludzkie twarze wyrażające głęboką wiarę, niezachwianą nadzieję i gorącą miłość. Dodajmy: zaden duszpasterz nie może skutecznie pracować na Bozej niwie bez oparcia w modlitwie tych, którym służy. Dlatego, życząc Mu wielu wspaniałych owoców jego pasterskiej posługi, ofiarujmy to, co mamy najcenniejszego: nasze modlitwy i dar cierpienia składany Bogu w intencji dostojnego Solenizanta.
