Uwielbiajmy Pana!
Kantyk Zachariasza jest jakby wezwaniem dla każdego wierzącego, który oczekuje Pana, by z radością i wdzięcznością zawołał na Jego cześć.
2022-12-24
Komentarz do fragmentu Ewangelii Łk 1, 67-79
Wigilia Bożego Narodzenia
Dzisiaj, w Wigilię Bożego Narodzenia, kiedy Pan jest już bardzo blisko, Kościół daje nam Słowo o uwielbianiu Boga. Kapłan Zachariasz wyśpiewuje Bogu radosną pieśń chwały, uznając Jego dzieła w historii zbawienia. Kantyk Zachariasza jest jakby wezwaniem dla każdego wierzącego, który oczekuje Pana, by z radością i wdzięcznością zawołał na cześć Pana. Pismo Święte dziesiątki razy wspomina momenty, kiedy człowiek obdarowany przez Boga, oddaje Mu chwałę i cześć.
„Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i wyzwolił go”. Tymi słowami Zachariasz, mąż Elżbiety, kapłan Świątyni Pańskiej, wielbi Boga w swym synu, Janie Chrzcicielu i nadchodzącym Mesjaszu. „A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz, bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi”.
„On Bogiem moim, uwielbiać Go będę, On Bogiem ojca mego, będę Go wywyższał” (Wj 15, 2). Tak uwielbia Pana Mojżesz po przekroczeniu suchą stopą Morza Czerwonego przez lud Izraela.
„Niech będzie uwielbiony Pan, który was uwolnił z rąk Egipcjan i z rąk faraona” (Wj 18, 10). Tak uwielbia Pana Jetro, kapłan Madianitów i teść Mojżesza.
„Uwielbiony niech będzie Pan, Bóg ojców naszych, który tak pokierował umysłem króla, by uświetnić dom Pański w Jerozolimie” (Ezd 7, 27). Tak uwielbia Pana Ezdrasz na wieść o uwolnieniu Izraela z niewoli babilońskiej przez króla Persów Artakserksesa i złożeniu ofiary dla Świątyni Pana.
„W każdej chwili uwielbiaj Pana Boga i proś Go, aby drogi twoje były proste i aby doszły do skutku wszystkie twoje zamiary i pragnienia, ponieważ żaden naród nie posiada mądrości, lecz wszystko, co dobre, daje sam Pan i kogo Pan chce, tego upokarza, jak chce” (Tb 4, 19). Tymi słowami przekazuje Tobiasz swoje uwielbienie Pana synowi, również Tobiaszowi.
„Ciebie, Boże moich przodków, uwielbiam i sławię” (Dn 2, 23). To uwielbienie Daniela, który dziękuje Panu za dar wyjaśniania snów.
„Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy” (Łk 1, 46-47). Oto uwielbienie Boga przez Maryję za dar poczęcia Syna Bożego.
Nieustannie uwielbiajmy Pana za wszystko czym nas obdarza!
