Pan mnie obdarzył łaskami

Rok A
Mt 25, 14-30

Pan Bóg, odwieczna i doskonała Miłość, w swoim dziele stworzenia, wyposażył Twoją i moją duszę obficie i w pełni – w łaski i talenty wystarczające do realizacji powołania, do zbawienia.

W Bożym zamyśle nie ma człowieka nieużytecznego, Ojciec obdarował każdego i rozliczy nas z miłości. Każde powołanie jest inne, zadania, misja są inne, ale zawsze pełne łaski. Panu Bogu bardzo zależy na mnie, On mnie kocha i mam wartość w Jego oczach.

Jako chory, nie zakopuję swoich talentów, nie zamykam się przed rodziną, przyjaciółmi, personelem medycznym, przed Panem Bogiem i przed sobą samym. W trudnym doświadczeniu cierpienia, Pan Bóg jest zawsze ze mną, w darze duszy nieśmiertelnej, w darze nieskończonej Miłości. Otwieram się na tę Miłość płynącą z Krzyża Chrystusa i zatapiam w Nim mój ból, który On przemieni w Miłość i przeze mnie będzie ją dalej rozdzielał.

Jako lekarz, staram się współpracować z łaską Ducha Św., aby odkryć Boże dary i proszę Boga, aby dał mi siłę i odwagę do posługiwania, do pomnażania Jego talentów, dla dobra chorych i całego Kościoła. Oddaję Bogu siebie, aby to On sam działał przeze mnie, wyznaczał zadania, posyłał mnie do ludzi potrzebujących Boga i człowieka.

.....abyśmy kiedyś razem, chorzy i personel medyczny – weszli do radości naszego Pana.

Autorzy tekstów, Kortyczko Elżbieta, Rozważanie