Czterdzieści dni później
Upłynęło już czterdzieści dni od Zmartwychwstania Jezusa. Czas ten był bardzo bogatym doświadczeniem w życiu Apostołów: doświadczyli oni radości spotkania ze Zmartwychwtałym Panem, doświadczyli Jego mocy, Miłości i przebaczenia.
zdjęcie: www.freechristimages.com
2015-05-17
Rok B
Mk 16, 15-20
Zechciejmy zadać sobie pytanie o to, w jaki sposób przeżyliśmy ten czas, i jakie w związku z tym stoi przed nami zadanie, jaka misja do spełnienia?
Uczniowie, o doświadczeniu spotkania ze Zmartwychwstałym Jezusem, nigdy nie zapomną. Pójdą na krańce świata, by każdy człowiek mógł usłyszeć Dobrą Nowinę i doświadczyć działającej w nich mocy Boga, by doświadczyć spotkania z Chrystusem. Będą oni jednak potrzebowali Jezusowego rozesłania na tę misję. Rozesłanie to nastąpiło tuż przed Wniebowstąpieniem Jezusa. Odtąd już w sposób zupełnie dla nich nowy uczniowie będą doświadczać obecności Żywego Jezusa, Jego wcielenia w ich własnym życiu. Nie będą mogli już oglądać Jezusa, tak jak do tej pory to czynili. Święty Paweł, później ujmie tę nową dla Apostołów rzeczywistość w taki sposób, który poniekąd może być nam bliski: „Już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus”. Czyż można ująć tę prawdę piękniejszymi słowami? Szczęśliwi jesteśmy jeśli któregoś dnia będziemy mogli wypowiedzieć te właśnie słowa na wzór Apostoła Pawła.
W miarę upływu czasu Jedenastu Apostołów doświadczy, jak przeogromną łaską zostali obdarzeni, oni, ubodzy rybacy z Galilei. Czyż moc Boża właśnie w słabości nie doskonali się? Pan będzie współdziałał z nimi i potwierdzał ich naukę znakami: W imię Jezusa będą oni wyrzucać złe duchy, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie. Jakakolwiek napotkana trudność, niebezpieczeństwo i nawet męczeństwo, nie będą w stanie zatrzymać działającej w Apostołach mocy Bożej. Jezus bowiem obiecał im,iż będzie z nimi do końca świata. I choć uwielbiony, choć wywyższony zasiada po ojcowskiej prawicy, nie ustaje w dziele zbawienia świata. Tak i w XXI wieku słowa Jezusa nie tracą na wartości. Jezus żyje i działa dziś, we wspólnocie Kościoła. Często możemy usłyszeć takie oto stwierdzenie: „Jestem wierzący, ale nie praktykujący!” Słowa te są iluzją. Z serca jest mi żal osób, które w taki sposób pojmują wiarę w Jezusa i życzę im doświadczenia Jego mocy właśnie we wspólnocie Kościoła. Być może jest to też wezwanie dla „praktykujących chrześcijan”, by świadczyć o tej niezmiennej prawdzie, że można spotkać i doświadczyć zbawczej mocy Jezusa we wspólnocie Kościoła. Niechaj uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego będzie dla nas zachętą do świadectwa o działaniu Jezusa i o obecności Jego Królestwa w naszym życiu. Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jest bowiem pełna przedsmaku radości nieba, które jest częścią nas.
