Do wszystkich mówię: Czuwajcie!
Czy dobrze wykorzystuję czas mi darowany?
2023-12-02
Komentarz do fragmentu Ewangelii Mk 13, 33-37
I niedziela Adwentu
Pan Jezus mówi dzisiaj w Ewangelii do uczniów bardzo ważne słowa, na dwa dni przed swoją męką i śmiercią. Te same słowa kieruje do nas na początku nowego roku liturgicznego i są one tak samo ważne, jak wtedy. Mówi nam je w ważnym momencie naszego życia, ale też u progu nowego początku, czasu, który przyniesie tak wiele wydarzeń.
Mogło by się wydawać, że Pan Jezus chce nas zastraszyć, wywołać w nas uczucie lęku czy niepewności. Nic bardziej mylnego! Bóg nie wymaga od nas więcej niż potrafimy. On pragnie relacji osobistej opartej na zaufaniu i miłości, a nie na lęku. On nam daje wolność w wykorzystaniu danego nam czasu, pozostawia inicjatywę i możliwość uruchomienia własnej pomysłowości. Oczekuje jednak stosownych owoców. Naszym zadaniem jest odkrywanie własnych, specyficznych darów i troska o ich rozwój. Nie jest istotne ile posiadamy, ale w jaki sposób tym gospodarujemy. Błędem jest też porównywanie się do innych. Skutkiem tego są potem kompleksy, poczucie niskiej wartości, zniechęcenie, frustracja, pretensjonalność, zazdrość, zawiść, agresja, albo odwrotnie pycha, lekceważenie innych, pogarda. Zastanów się! Zastanówmy się! Jakie są moje specyficzne dary, talenty? Jak je rozwijam? Czy potrafię zaryzykować dla Boga?
Oczekujmy z nadzieją na przyjście Pana i dobrze wykorzystujmy dany nam czas. Żyjmy tu i teraz, przekształcając ten świat według naszych możliwości, tak jak Bóg tego pragnie. Budujmy Królestwo Boże tu i teraz. Bo to wszystko nam powierzone potem zostanie przemienione, w nowe niebo i w ziemię nową.
