Jestem Bóg. Ojciec Bóg

Jest rok 1997. W Częstochowie rodzi się pewna wspólnota o charyzmacie odmiennym od grup w Kościele już istniejących – Wspólnota Bożego Ojcostwa (w skrócie WBO). Jej głównym założeniem jest świadectwo życia, które zaprowadzi wierzących do głębszego poznania, czczenia i kochania Boga Ojca. Jej członkowie każdy dzień powierzają w Dłonie Tego, który ukochał, powołał i stworzył wszystkich ludzi, bo Serce Ojca to dla nich najbezpieczniejsze miejsce na ziemi. Codziennie pragną oni zbliżać się do Boga, odczuwać Jego Ojcowskie Oblicze, bezwarunkową miłość i troskę. Swoją duchowość opierają na Komunii Trzech Osób Boskich. Poprzez umiłowanie Eucharystii, adorację Najświętszego Sakramentu i czytanie Słowa Bożego, chcą uczyć się życia w wolności i prawdzie.

Być ojcem dla sierot

Na świecie żyją dzieci, małe i duże, które nigdy nie zaznały miłości ojcowskiej. Bo ich tata odszedł, bo całe życie milczał, bo umarł zbyt wcześnie. Dlatego Wspólnota Bożego Ojcostwa to także miejsce dla poranionych, dla sierot. Jej członkowie uczą się ojcostwa i macierzyństwa w wymiarze duchowym i fizycznym w wolności dzieci Bożych. Jako dzieci ufają, że Ojciec Niebieski w słabościach ludzkiego życia, otwiera człowieka na Swoją Obecność, czyni go wrażliwym na cierpienie bliźnich i zdolnym do braterstwa.

Znaki Bożej Miłości

Krzyż dla członków WBO jest uprzywilejowanym miejscem spotkania miłującego Ojca z człowiekiem, stąd największym świętem wspólnoty jest Pascha. W cierpiącym Chrystusie widzą oni ukryte życie Boże i zbawienie dla każdego człowieka. Triduum Paschalne jest dla nich sercem świętowania tajemnicy Bożego Ojcostwa. Dla wierzących nie ma przecież większej miłości, większej ofiary, większego znaku szaleństwa: oddać Jednorodzonego, by odkupić przybranego!

W ramionach Tatusia

„Wzywajcie mnie imieniem Ojca z ufnością i miłością, a wszystko otrzymacie od tego Ojca, doznając równocześnie miłości i miłosierdzia” słyszymy w orędziu Boga Ojca przekazanym światu przez siostrę Eugenię Elisabettę Ravasio. Tej szczególnej miłości doświadczyli Natalia i Mateusz, którzy w paru słowach dzielą się swoim świadectwem:

"Kiedy 7 lat temu usłyszałam nazwę Wspólnota Boga Ojca (dziś Wspólnota Bożego Ojcostwa) czułam, że musi się za nią kryć coś pięknego, niesamowitego, coś czego nie znam i za czym tęsknię. Trafiłam do wspólnoty 3 lata temu. W niej poznaję prawdziwy obraz Boga, który jest czułym Ojcem dającym życie, Ojcem, dla którego ważne są nasze wszystkie, nawet najmniejsze potrzeby. We wspólnocie uczę się także bycia dzieckiem, które całą swoją ufność może pokładać w Ojcu zapewniającym bezpieczeństwo i wszystko to, czego potrzebują Jego dzieci. Uczę się, że niczym nie muszę zasługiwać na tę miłość i nawet jeśli odchodzę od Boga, tracę nadzieję, czy brakuje mi wiary, to zawsze mogę wrócić do Ojca, który czeka, nie odrzuca i nie zapomina o swoich dzieciach". (Natalia)

"Trafiłem do WBO 11 lat temu z głęboką depresją i poczuciem, że nigdy w moim życiu nie będę szczęśliwy. Bóg Ojciec przez ręce moich sióstr i braci ze wspólnoty opatrzył moje rany dzieciństwa bez ciepła i miłości i uzdolnił do życia w pełni, którego mocno pragnąłem. WBO jest dla mnie drugim domem, miejscem, gdzie odczuwam realny wzrok i troskę kochającego Taty. Choć na co dzień nie brakuje mi problemów, choć wielu rzeczy wciąż nie rozumiem, to zawsze doświadczam w swoim życiu wszechmocnej opieki Ojca. Chwała Bogu Ojcu za Jego miłość do swoich dzieci!" (Mateusz)

Dziś Wspólnota Bożego Ojcostwa poza Częstochową działa w Krakowie, Warszawie i Poznaniu. Założycielem i duchowym ojcem wspólnoty jest ksiądz Remigiusz Lota. Więcej informacji na temat WBO można znaleźć na stronie: www.ojcze.pl.

Teksty polecane