Niepokonani
Dobrze mieć swego prywatnego anioła od zadań specjalnych. Taki anioł może pojawić się przy twoim łóżku i jakby nigdy nic odmienić twój punkt widzenia. Mój anioł przyniósł mi książkę, ot tak „dla zabicia czasu”.
zdjęcie: Łukasz Kosek (projekt okładki)
2013-08-13
Kiedy jesteś uwięziony w czterech ścianach swego domu, w szpitalnej sali czy w innym miejscu odosobnienia, twoje życie - choćby tylko na jakiś czas - przestaje być twoim życiem. Kiedy czujesz, że tak naprawdę nie masz już wpływu na to życie, że już nie możesz go tak lub inaczej zaplanować – myśl, że pozostała ci tylko teraźniejszość może bardzo boleć. Kiedy za oknem inni ludzie żyją jak dotąd; cieszą się i smucą drobiazgami, biegają ze swoimi ważnymi sprawami – czujesz się nagle zbędny i spisany na straty. I nawet, jeśli masz wówczas świadomość miłości najbliższych, a na co dzień zapewnioną najbardziej profesjonalną opiekę, dobrze jest mieć jeszcze swojego prywatnego anioła od zadań specjalnych. Taki anioł może nagle pojawić się przy twoim łóżku i jakby nigdy nic odmienić twój punkt widzenia. Mój anioł przyniósł mi książkę, ot tak, „dla zabicia czasu” dłużącego się niemiłosiernie w szpitalnej sali. Tak przynajmniej myślałam. Później domyśliłam się, że mój przebiegły anioł chyba jednak działał z premedytacją.
„Niepokonani” to jedna z najbardziej niezwykłych książek, jakie czytałam. Nie tylko jest w stanie „postawić do pionu” największego pesymistę, ale również pomaga wierzyć, że niezależnie od sytuacji, w jakiej się znajdujemy, możemy zdobywać góry a nawet je przenosić. Tylko od nas zależy, co uczynimy z dramatycznymi sytuacjami naszego życia. Czy potrafimy je zmienić tak, aby zaowocowały czymś dobrym, czy pozwolimy, aby to one nas zmieniły? A jeśli tak, to w jakim kierunku pójdzie ta przemiana? W książce „Niepokonani” jej Autor - telewizyjny dziennikarz Krzysztof Ziemiec – opowiada wydarzenia z życia kilku znanych postaci, które na zawsze odmieniły ich postrzeganie rzeczywistości. Wcześniej ci doświadczeni przez los ludzie odkryli swoje dramaty w budzącym ogromne emocje telewizyjnym programie autorskim Pana Krzysztofa.
Z kart książki znów przemawia do nas piękna była wokalistka zespołu Varius Manx Monika Kuszyńska, która po tragicznym wypadku nie opuszcza inwalidzkiego wózka. Mówi Robert Skolimowski ojciec i trener Kamili Skolimowskiej, któremu po przedwczesnej śmierci utalentowanej córki udało się nie zamknąć w swoim cierpieniu. Otuchy dodaje Kuba Błaszczykowski, gdy wyznaje, że traumatyczne doświadczenia przeżyte w dzieciństwie umocniły go, zamiast złamać. Mówi Eleni – polska Greczynka o głosie anioła, której udało się przebaczyć i współczuć mordercy swojej córki. Jasiek Mela przekonuje natomiast, że nawet niepełnosprawny fizycznie człowiek może zdobyć dwa bieguny, zaś Jacek Olszewski – mąż sportsmenki Agaty Mróz – jest wdzięczny swojej zmarłej żonie za piękną córeczkę, którą po jej śmierci wychowuje najlepiej jak potrafi. Aktor Radosław Pazura gdzie tylko może, świadczy o radości z własnego nawrócenia okupionego niebezpiecznym wypadkiem, w którym doznał ciężkich obrażeń. Głęboko wzruszają a zarazem podnoszą na duchu także historie aktorów: Jerzego Stuhra i Henryka Gołębiewskiego, którzy wygrali walkę z chorobą nowotworową, zaś Tomasz Osuch, który w dramatycznych okolicznościach stracił dziecko, zamiast poddać się rozpaczy walczy o spełnienie marzeń tysięcy innych chorych i umierających dzieci. Do grona Niepokonanych należy także znana gwiazda Ewa Błaszczyk, której córka od kilkunastu lat pozostaje w śpiączce. Pani Ewa oprócz opieki nad córką i pracy artystycznej cały swój czas oddaje innym osobom w śpiączce i dzięki założonej przez siebie Fundacji tworzy dla nich specjalna klinikę tzw. „Budzik”, w którym pod fachową opieką będą mogły czekać na swoje przebudzenie. Ewa Błaszczyk nie zapomina także o wsparciu dla ich najbliższych, potrzebujących nie tylko opieki psychologa, ale także zwykłej ludzkiej serdeczności. Kazimierz Szałata – doktor filozofii i etyki, przekonuje, że nawet po najbardziej tragicznych wydarzeniach, życie nie tylko ma sens, ale – paradoksalnie – może nabrać lepszego smaku. Pan Kazimierz nie mówi tego z pozycji filozofa. Wie, czym jest cierpienie, bo sam stracił w wypadku niepełnosprawne dziecko. Twierdzi, że to właśnie ludzie cierpiący – tak jak jego mała córeczka – mogą uczyć zdrowych radości życia.
Nie napiszę już ani słowa więcej, aby nikomu nie odebrać radości, jaką może dać lektura książki o Niepokonanych – ludziach, których dopiero prawdziwe problemy, ból i cierpienie nauczyły dostrzegać sens życia, cieszyć się tym, co mamy i przestać się nad sobą użalać.
Dziękuję, mój aniele do zadań specjalnych!
Książka ukazała się nakładem Domu Wydawniczego "Rafael', ul. Dabrowskiego 16, 30-532 Kraków
tel. 12 411 14 52
e-mail: rafael@rafael.pl
www.rafael.pl
