Już po spotkaniu z cyklu „Z innego poziomu”
Wydział Nauk o Zdrowiu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego zorganizował kolejne spotkanie z cyklu „Z innego poziomu”. Odbyło się ono 24 października br. w auli im. prof. Witolda Zahorskiego.
zdjęcie: ks. Wojciech Bartoszek
2013-10-27
W ramach tegorocznej edycji spotkania zaplanowano trzy bloki tematyczne. Pierwszym z nich była konferencja naukowa „Niepełnosprawność w ujęciu interdyscyplinarnym”. Gośćmi specjalnymi, którzy zaprezentowali swoje pasje podczas drugiego bloku tematycznego, byli motocykliści zrzeszeni w Polskim Stowarzyszeniu Niepełnosprawnych Motocyklistów. Ostatnią część spotkania uświetnił koncert Sebastiana Riedla z zespołem CREE.
Podczas Konferencji naukowej zatytułowanej „Niepełnosprawność w ujęciu interdyscyplinarnym” swoje referaty wygłosiło dziesięcioro prelegentów. Wszyscy oni – zgodnie z tytułem konferencji – próbowali spojrzeć na zagadnienie niepełnosprawności z punktu widzenia różnych dziedzin naukowych. Wśród nich wiodące były: medycyna i psychologia.
Na szczególną uwagę zasługuje referat pt. „Problemy zdrowotne wieku podeszłego” wygłoszony przez dr Agnieszkę Batko-Szwaczkę. Pani doktor zwróciła uwagę na bardzo liczne problemy wieku podeszłego, z którymi spotyka się na co dzień na oddziale geriatrii. Najpoważniejszymi i najczęstszymi są: wielochorobowość i wielolekowość. Osoby starsze – ponieważ często jednocześnie cierpią na kilka chorób i przyjmują wiele różnych leków – szczególnie narażone są na groźne powikłania toksykologiczne. Prelegentka zwróciła także uwagę, że największym problemem osób w podeszłym wieku jest samotność. To ona powoduje, że coraz częściej osoby starsze cieszą się z kolejnych wykrytych chorób i pobytów w szpitalu. Tam bowiem ktoś interesuje się ich losem i zwraca na nich uwagę.
Z kolei psycholog dr Monika Bąk-Sosnowska podjęła temat psychologicznych aspektów otyłości u osób niepełnosprawnych. W swoim referacie omówiła złożone problemy wynikające z niepełnosprawności połączonej ze skutkami złego odżywiania się. Wyjaśniła, że osoba niepełnosprawna ruchowo czy intelektualnie, która dodatkowo cierpi na nadwagę lub otyłość, jest podwójnie narażona na izolację społeczną i brak akceptacji. Prelegentka przytoczyła kilka ciekawych przykładów ze swojej praktyki psychologicznej, które pomogły uświadomić sobie, że świat osób niepełnosprawnych funkcjonuje dokładnie na takich samych zasadach, co środowisko osób zdrowych. Pani doktor zwróciła uwagę na fakt, że w sferze wewnętrznej człowiek niepełnosprawny niczym nie różni się od pełnosprawnego. Istnieją bowiem potrzeby i pragnienia, które są wspólne wszystkim ludziom – chorym i zdrowym. Należą do nich zwłaszcza: potrzeba miłości i akceptacji, potrzeba przynależności i uznania oraz potrzeba bycia wysłuchanym.
W pozostałych referatach podjęto m. in. tematykę opieki położniczej ciężarnych kobiet z niepełnosprawnością, integracji zdrowych sportowców ze środowiskiem paraolimpijczyków, a także zagadnienia związane z terapiami prowadzonymi w ramach zajęć warsztatowych. Każdy z prelegentów dzielił się własnym doświadczeniem i zachęcał uczestników konferencji do szerszego zainteresowania się problematyką przedstawianą w referatach.
W drugiej części spotkania – zorganizowanego przez Polskie Stowarzyszenie Motocyklistów Niepełnosprawnych – prowadzonego przez Krzysztofa Głombowicza, prelegenci – niepełnosprawni motocykliści – dzielili się swoim doświadczeniem zmagania się z niepełnosprawnością. Spotkanie to skierowane było zwłaszcza do przyszłych fizjoterapeutów. Niepełnosprawni – Łukasz, Arkadiusz, Maciej, Paweł – przywołując swoją historię życia dzielili się tym, co pomogło im w rehabilitacji oraz tym, co stanowiło przeszkodę. Osoby te przekraczając wiele barier w swoim życiu, stając się osobami z pasją, potrafiły osiągnąć wiele trudnych celów, między innymi wyjazd motocyklami do Władywostocka. Przywołana została również historia Renaty Kałuży, która jako niepełnosprawna osoba (spadła z gór), nie poddała się i w Londynie na Paraolimpiadzie zdobyła dwa medale.
Dziękując organizatorom za spotkanie, warto zauważyć i wydobyć walor wychowawczy obecny zarówno w konferencjach, jak i w świadectwach osób z niepełnosprawnością, którzy z innego poziomu, dzięki intensywnej pracy, jak i pomocy najbliższych, potrafiły dojść do wielu sukcesów w swoim życiu. Staje się to również ważnym przesłaniem dla innych w przekraczaniu trudności w życiu.
