Wyobraźnia miłosierdzia
Dziś liturgia Kościoła wspomina skromną zakonnicę ze zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, św. Siostrę Faustynę Kowalską, która wznieciła prawdziwy pożar modlitewny w Kościele i cały świat zaraziła „wyobraźnią miłosierdzia”.
zdjęcie: Danuta Dajmund
2014-10-05
To jej w 1935 roku objawił się Pan Jezus i polecił, by głosiła światu orędzie o Bożym Miłosierdziu. Wskazał jednocześnie pięć sposobów wypraszania zbawienia dla siebie i całego świata. Należało do nich: odmawianie koronki do Miłosierdzia Bożego, modlitwa przed obrazem Jezusa Miłosiernego z napisem „Jezu, ufam Tobie”, modlitwa w godzinie konania Chrystusa na krzyżu, czyli o godz. 15.00, zwanej Godziną Miłosierdzia, obchodzenie święta Miłosierdzia i szerzenie czci Miłosierdzia Bożego modlitwą, słowem i czynem.
Największy rozwój kultu Miłosierdzi Bożego przypada na lata wkrótce po śmierci s. Faustyny przypada. Ze szczególnym natężeniem szerzył się zwłaszcza w latach II wojny światowej, kiedy wierni spontanicznie zwracali się do Miłosierdzia Bożego. Do rozniesienia orędzia s. Faustyny przyczynili się polscy żołnierze, nie wiedząc nawet kto był jego inicjatorką, bowiem s. Faustyna pozostała anonimową sekretarką Bożego Miłosierdzi jeszcze przez długie lata. Dzięki nim kult Miłosierdzia dotarł do Iranu, Palestyny, Libanu, Egiptu, a stamtąd - do Afryki i Włoch. Jeszcze w czasie wojny pojawiły się też teksty nowenny, koronki oraz litanii do Miłosierdzia Bożego w językach: niemieckim, litewskim, francuskim, włoskim i angielskim.
W 1943 roku krakowski spowiednik s. Faustyny jezuita o. Józef Andrasz, poświęcił pierwszy obraz namalowany przez Adolfa Hyłę według wizji s. Faustyny i ofiarowany do klasztornej kaplicy jako wotum za ocalanie rodziny z wojennej zawieruchy. Zapoczątkował on też uroczyste nabożeństwo ku czci Miłosierdzia Bożego. W kolejnym roku poświęcił drugi obraz Jezusa Miłosiernego dopasowany wielkością do wnęki bocznego ołtarza. Wizerunek ten bardzo szybko zasłynął licznymi łaskami. W 1948 roku biskupi polscy skierowali prośbę do Stolicy Apostolskiej o ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego, a już pod konie lat 50-tych orędzie przekazane prze s. Faustynę znane było na wszystkich kontynentach. 6 marca 1959 roku Święte Oficjum wprowadziło jednak znaczne ograniczenie kultu z powodu pewnych nieprawidłowości i niewłaściwych naleciałości w jego formach. Ostatecznie ograniczenie wydane przez Kongregację wpłynęło pozytywnie na rozwój kultu, który miał czas dojrzeć, pogłębi się i rozwinął. W kwietniu 1978 roku Kongregacja Nauki Wiary wydała nową Notyfikację, w której ograniczenia z 1959 roku zostały uchylone. Niemałą zasługę miał w tym kardynał Karol Wojtyła, który w 1968 roku rozpoczął proces beatyfikacyjny s. Faustyny Kowalskiej, wyjaśniający wiele niejasności i wątpliwości. W 1980 roku, już jako papież Jan Paweł II, ogłosił on encyklikę „Dives in misericordia” – o Bożym Miłosierdziu. W1981 roku wydano zaś krytyczne opracowanie „Dzienniczka” s. Faustyny w jego oryginalnym kształcie. W połowie lat 80. w każdej polskiej diecezji istniała już przynajmniej jedna parafia pw. Miłosierdzia Bożego.
Beatyfikacja s. Faustyny nastąpiła 18 kwietnia 1993 roku, a 7 lat później, 30 kwietnia 2000 roku, bł. s. Faustyna Kowalska została wyniesiona do chwały ołtarzy jako święta. Kilka dni później, 5 maja, Kongregacja Kultu Bożego i ds. Dyscypliny Sakramentów wydała dekret ustanawiający Święto Miłosierdzia Bożego. W ten sposób polecenia Pana Jezusa, przekazane s. Faustynie w trakcie objawień zostały w pełni zrealizowane.
17 sierpnia 2002 roku, Jan Paweł II w Krakowie-Łagiewnikach konsekrował świątynię pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia i ustanowił światowe sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Zawierzając świat Bożemu Miłosierdziu tak się modlił: „Pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei”, a mówiąc o dramatach, do których stale dochodzi w świecie, podkreślił: „Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy”. Ta modlitwa Jana Pawła II nie straciła nic ze swej aktualności, a nawet jeszcze bardziej niż przed laty wydaje się konieczna, podobnie jak i papieski apel, by Polacy kierowali się nową „wyobraźnią miłosierdzia” w służbie najbardziej potrzebującym, nadal jest dla nas wszystkich prawdziwym wyzwaniem.
„To wielka rzecz umieć wykorzystać chwilę obecną”, pisała w swoim Dzienniczku święta siostra Faustyna. Wykorzystajmy także tę szczególną „chwilę obecną”, jaką jest dzisiejsze wspomnienie Sekretarki Bożego Miłosierdzia. Kontemplujmy Jezusa Miłosiernego i pochylajmy się nad Jego świętą wolą, abyśmy umieli z pokorą i „wyobraźnią miłosierdzia” realizować plan, jaki dla nas przygotował.
(wykorzystano informacje KAI)
