Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym

Apostolstwo Chorych jest wspólnotą osób chorych, niepełnosprawnych oraz osłabionych wiekiem obecną w Polsce od 85 lat. Członkowie Apostolstwa jednocząc się z Jezusem Opuszczonym ofiarują swoje życie, także i cierpienia za Kościół Święty. Jest to powołanie prowadzące chorych do osobistego uświęcenia; jest także fundamentem budującym wspólnotę Kościoła. Osoba chora staje się apostołem w zaciszu swojego łóżka. Podobnie św. Teresa od Dzieciątka Jezus, za klauzulą zakonną stała się misjonarką wspierając duchowo wielu misjonarzy. Czyniła to za życia i po śmierci. Pokazuje to historia życia wietnamskiego brata zakonnego Marcela Nguyn Tân Vana, którym zaopiekowała się duchowo. Mówiła mu: „Twoim powołaniem na wieki będzie ukryty apostolat miłości”. Czynił to z oddaniem stając się wsparciem dla prześladowanych braci i sióstr w wierze. Zmarł w komunistycznym więzieniu mając 31 lat.

Przeżywając ból duszy odkrywamy sens cierpienia, gdy wpatrujemy się w Jezusa idącego Drogą Krzyżową, opuszczonego przez przyjaciół, prześladowanego. Kontemplacja ta prowadzi nas do jedności z Chrystusem; konsekwencją jej są radość i pokój w duszy, szczególne owoce Ducha Świętego. Nieraz cierpienia nas przerastają, trudno nam wytrwać w tym powołaniu. Poznawana przez nas Miłość Jezusa pozwala nam jednak coraz bardziej zanurzyć się w Jego Miłosierdziu (por. Dz 1552).

Ubóstwo duchowe cierpiących fizycznie chrześcijan bliskie jest cierpieniu prześladowanych członków Kościoła. Św. Jan Paweł II w liście skierowanym do chorych pisał o Ewangelii cierpienia „dla Chrystusa i z powodu Chrystusa” (SD 25). Przeżywany 9 listopada Światowy Dzień Modlitw za Prześladowany Kościół staje się okazją do budowania duchowej więzi z prześladowanymi chrześcijanami oraz do okazania im pomocy poprzez modlitwę i ofiarowane przez nas cierpienie.

 

 

 

 

Bartoszek Wojciech, Autorzy tekstów, Teksty polecane