W trosce o matki, które utraciły dziecko przed narodzeniem
O tym, jak należy postępować z pacjentkami, które utraciły dzieci przed urodzeniem lub urodziły martwe dzieci, dyskutowano 2 września podczas konferencji w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Płocku. Uczestniczył w nich personel medyczny ze szpitali z terenu województwa mazowieckiego oraz kapelani szpitalni.
zdjęcie: flickr.com
2015-09-04
Przyczynkiem do konferencji było wydanie przez Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie „Rekomendacji postępowania z pacjentkami dla personelu medycznego oddziałów położniczo-ginekologicznych”. Wojewoda mazowiecki Jacek Kozłowski nie ukrywał, że jest zaskoczony statystyką, z której wynika, że na terenie województwa W województwie mazowieckim w 2014 roku odnotowano 6.321 poronień samoistnych oraz 260 martwych urodzeń.
Zwrócił też uwagę, że często zdarza się, iż kobieta po stracie dziecka nie ma godnych warunków do tego, aby przeżyć żałobę po jego stracie, bo na przykład uniemożliwiają to warunki lokalowe.
„Rekomendacje” zawierają m.in. wskazówki dla personelu medycznego (w tym w jaki sposób towarzyszyć osobom, które utraciły dziecko, jak pomóc w przeżywaniu żałoby), regulacje prawne (np. o przysługującym urlopie macierzyńskim czy zasiłku pogrzebowym), ankietę dla pacjentki czy informacje dla niej i jej krewnych (m.in. określenie płci, jakie dziecko można ochrzcić, planowanie kolejnej ciąży). Dokument ten został przekazany do wszystkich szpitali w województwie mazowieckim, w których rodzą się dzieci.
Prof. dr hab. n. med. Krzysztof Czajkowski, konsultant wojewódzki w zakresie perinatologii, zapowiedział, że po pół roku od wprowadzeniu „Rekomendacji” zamieszczone w nich ankiety ewaluacyjne zostaną poddane analizie: „Wtedy okaże się, czy `Rekomendacje` są przydatne i czy skutkują. Poza tym na podstawie wypełnionych ankiet dowiemy się, w którym tygodniu najwięcej ciąży jest ronionych. Analiza ankiet da też wskazówki, co można w tym zakresie zmienić, zmodyfikować”, zapowiadał perinatolog.
Zwrócił uwagę, że zmienia się mentalność, jeśli chodzi o podejście do kobiet po utraceniu dziecka. „Rekomendacje” zalecają rozmowę personelu z pacjentką o doznanej stracie. Kobieta nie powinna być pozostawiona sama sobie, ponieważ może potrzebować porady psychologa czy duchownego. Jeśli nie życzy ona sobie rozmowy, przerywa się ją. Zawsze można jednak wrócić do rozmowy i udzielić takiej kobiecie wsparcia.
W płockiej konferencji uczestniczyli lekarze i położne m.in. z Płocka, Płońska, Ciechanowa, Sochaczewa, Sierpca. Służbie medycznej towarzyszyli księża kapelani. Zgodnie stwierdzono, że nastąpił pewien przełom w myśleniu – obecnie podkreśla się godność dziecka utraconego przed urodzeniem. Wciąż jednak pojawiają się problemy m.in. związane z niemożnością określenia niekiedy płci dziecka – wtedy kobiety muszą z własnej kieszeni zapłacić za badanie genetyczne, które to ustali; w innym razie odmawia się im prawa do zasiłku pogrzebowego czy urlopu macierzyńskiego.
W Płocku osobom po stracie dziecka pomaga Centrum Psychologiczno-Pastoralne „Metanoia”, w którym działa grupa wsparcia dla nich. W diecezji płockiej znajduje się 5 pomników – grobów ze szczątkami dzieci nienarodzonych oraz 5 pomników – miejsc pamięci o takich dzieciach.
