Święto Ofiarowania Pańskiego
Czterdzieści dni po Bożym Narodzeniu Kościół katolicki obchodzi Święto Ofiarowania Pańskiego. Jest to jedno z najdawniejszych świąt: było obchodzone w Jerozolimie już w IV w., czyli zaraz po ustaniu prześladowań, a dwa wieki później pojawiło się również w Kościele zachodnim.
zdjęcie: wga.hu
2018-09-07
Przypomina nam ono o ofiarowaniu Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej i dokonaniu przez Matkę Bożą obrzędu oczyszczenia. Oba akty wynikają z tradycji Starego Testamentu.
Zgodnie z Prawem Mojżeszowym, rodzice byli zobowiązani poświęcić każdego pierworodnego chłopca Panu: „Pan tak powiedział do Mojżesza: «Poświęćcie Mi wszystko pierworodne. U synów Izraela do Mnie należeć będą pierwociny łona matczynego - zarówno człowiek, jak i zwierzę». (…) I oddasz wszelkie pierwociny łona matki dla Pana i wszelki pierwszy płód bydła, jaki będzie u ciebie; co jest rodzaju męskiego, należy do Pana. Lecz pierworodny płód osła wykupisz jagnięciem, a jeślibyś nie chciał wykupić, to musisz mu złamać kark. Pierworodnych ludzi z synów twych wykupisz. Gdy cię syn zapyta w przyszłości: Co to oznacza? - odpowiesz mu: Pan ręką mocną wywiódł nas z Egiptu, z domu niewoli. Gdy faraon wzbraniał się nas uwolnić, Pan wybił wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej, zarówno pierworodne z ludzi, jak i z bydła, dlatego ofiaruję dla Pana męskie pierwociny łona matki i wykupuję pierworodnego mego syna»” (Wj 13, 1-2. 12-15).
Obrzęd ofiarowania i wykupienia pierworodnego syna odbywał się w czterdzieści dni po jego narodzinach i połączony był z ceremonią oczyszczenia jego matki: „Dalej powiedział Pan do Mojżesza: «Powiedz do Izraelitów: Jeżeli kobieta zaszła w ciążę i urodziła chłopca, pozostanie przez siedem dni nieczysta, tak samo jak podczas stanu nieczystości spowodowanego przez miesięczne krwawienie. Ósmego dnia [chłopiec] zostanie obrzezany. Potem ona pozostanie przez trzydzieści trzy dni dla oczyszczenia krwi: nie będzie dotykać niczego świętego i nie będzie wchodzić do świątyni, dopóki nie skończą się dni jej oczyszczenia. (…) Kiedy zaś skończą się dni jej oczyszczenia po urodzeniu syna lub córki, przyniesie kapłanowi, przed wejście do Namiotu Spotkania, jednorocznego baranka na ofiarę całopalną i młodego gołębia lub synogarlicę na ofiarę przebłagalną. Kapłan złoży to w ofierze przed Panem, aby za nią dokonać przebłagania. W ten sposób będzie ona oczyszczona od upływu krwi. To jest prawo dotyczące tej, która urodziła syna lub córkę. Jeżeli zaś ona jest zbyt uboga, aby przynieść baranka, to przyniesie dwie synogarlice albo dwa młode gołębie, jednego na ofiarę całopalną i jednego na ofiarę przebłagalną. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za nią, i będzie oczyszczona»” (Kpł 12, 1-4. 6-8).
Wczytując się uważnie w powyższe teksty biblijne, możemy być zdziwieni: jak to, Boży Syn, Mesjasz, Zbawiciel świata podlegał temu samemu prawu, co zwykły żydowski chłopiec? Dlaczego Ten, który od początku świata był „jedno z Ojcem”, musiał być Jemu ofiarowany, jak wszystko, co pierworodne? A Maryja, Niepokalana Dziewica, bez grzechu poczęta – dlaczego musiała poddać się obrzędowi oczyszczenia, jak każda żydowska matka?
Wbrew pozorom, odpowiedź wcale nie jest trudna. Skoro Bóg posłał na świat swojego Syna, dając Mu ludzkie ciało, pozwalając Mu urodzić się, żyć i wzrastać w ludzkiej rodzinie, w konkretnej kulturze konkretnego kraju, to widocznie chciał, żeby stanowił On część tej kultury, żeby wpisał się w jej tradycje, zwyczaje i przepisy. Bóg stał się jednym z nas i przyszedł do nas, by przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie przyprowadzić nas do Siebie. Bóg stał się człowiekiem, abyśmy mogli mieć udział w Jego bóstwie. Podporządkowuje się przepisom żydowskiego prawa, by dać nam nowe prawo – prawo miłości. Ofiarowanie Jezusa możemy też potraktować symbolicznie: można je odczytać jako trwałe oddanie Chrystusa na służbę swemu Ojcu i niejako wyrażenie zgody na spełnianie Jego woli, aż po największy wyraz posłuszeństwa i gest ofiary, jakim był krzyż.
W podobny sposób możemy wyjaśnić, dlaczego Maryja poddała się obrzędowi oczyszczenia, chociaż wierzymy, że pozostawała bez grzechu i żadnego oczyszczenia nie potrzebowała. Dla współczesnych sobie Maryja nie była nikim więcej niż pobożną Żydówką, która urodziła Jezusa. Tylko Jezus, św. Józef, Symeon i może Anna znali tajemnicę Jej szczególnego powołania do bycia Matką Bożego Syna. Dlatego Maryja posłusznie poddaje się wszystkim przepisom, obowiązującym każdą kobietę w Jej narodzie.
Jakie wnioski możemy wyciągnąć dla siebie z tajemnicy dzisiejszego dnia? Przede wszystkim, warto uświadomić sobie, że każdy z nas jest zaproszony do oddania siebie i swojego życia Bogu. A skoro nawet Maryja poddała się rytualnemu oczyszczeniu, tym bardziej każdy z nas powinien dbać o czystość swojego serca…
