Rekolekcje w Rabce-Zdroju

Czas wakacji dla wielu ludzi to czas rekolekcji i głębszego namysłu nad obecnością Boga w życiu. Na oazy wyjeżdżają dzieci, młodzież i rodziny. Również osoby chore, starsze wiekiem i niepełnosprawne dzięki Apostolstwu Chorych miały okazję przeżyć swoje wakacyjne ćwiczenia duchowe w Rabce-Zdroju. To już drugie takie rekolekcje w tym miejscu.

W piękny słoneczny poranek 8 lipca grupa pięćdziesięciu chorych wraz z animatorami i pielęgniarką wyruszyła do Rabki. Ta piękna, zdrojowa miejscowość znajduje się między dwoma pasmami górskimi, Beskidem Wyspowym i Gorcami. Miejscem docelowym naszej wyprawy była szkoła i internat dla dzieci niewidomych i słabowidzących. Zarówno szkoła, jak i internat, na czas wakacji opustoszałe, w roku szkolnym prowadzone są przez siostry franciszkanki Służebnice Krzyża.

W drodze do Rabki nawiedziliśmy kilka miejsc. Najpierw było Sanktuarium w Sieprawiu poświęcone bł. Anieli Salawie. Uczciliśmy tam jej relikwie oraz wysłuchaliśmy prelekcji o życiu błogosławionej, wygłoszonej przez ks. Wojciecha, wikariusza parafii. W sanktuarium usłyszeliśmy ponadto konferencję o innej błogosławionej, Hannie Chrzanowskiej, pielęgniarce z Krakowa, niedawno beatyfikowanej przez papieża Franciszka. Prelekcję tę wygłosiła Helena Matoga, pielęgniarka, wicepostulatorka procesu beatyfikacyjnego, mieszkająca na co dzień w Sieprawiu. Ponadto zwiedziliśmy piękny stary kościół parafialny, znajdujący się nieopodal sanktuarium. Z Sieprawia wyruszyliśmy dalej, do Myślenic, do sanktuarium maryjnego, aby zawierzyć Najświętszej Maryi Pannie czas rekolekcji. Sanktuarium przeżywa obecnie Jubileusz 50-lecia Koronacji Cudownego Obrazu. Koronacji dokonał 24 sierpnia 1969 r. arcybiskup Karol Wojtyła. W kaplicy Obrazu Pani Myślenickiej uczestniczyliśmy w Mszy świętej oraz wysłuchaliśmy prelekcji na temat kultu maryjnego oraz parafii, którą wygłosił ks. prałat Karol Jarosz. Kolejnym przystankiem w drodze do Rabki było opactwo ojców cystersów w Szczyrzycu oraz parafia Matki Bożej Wniebowziętej i św. Stanisława. W tym miejscu modliliśmy się o powołania do kapłaństwa oraz do życia konsekrowanego. Dowiedzieliśmy się ponadto od brata Fidelisa, cystersa, o tajnikach życia monastycznego prowadzonego przez mnichów w Szczyrzycu.

Czas rekolekcji był czasem niezwykłym. W codziennym zabieganiu nie zawsze mamy czas, by się zatrzymać i pomyśleć głębiej o Bogu, o swoim życiu, o sensie cierpienia. W Rabce była ku temu okazja. Choć plan rekolekcji był wypełniony wieloma punktami, każdy miał okazję na osobistą modlitwę w kaplicy domu, w którym mieszkaliśmy. Wielu z nas po raz pierwszy uczestniczyło w tego typu rekolekcjach. Jedni przyjechali z ciekawości, inni zachęceni przez osoby, które regularnie uczestniczą w rekolekcjach Apostolstwa Chorych, jeszcze inni z potrzeby serca. Wielu z nas czuło potrzebę rozmowy z Bogiem, szukało pociechy i wsparcia. Wspólne przebywanie z sobą dawało poczucie wspólnoty. Z wielu z nas emanowała radość, pogoda ducha oraz otwartość na Pana Boga i bliźniego.

Jaki był program rekolekcji? Codzienna wspólna poranna modlitwa psalmami wprowadzała nas w dzień rekolekcyjny. Dzięki codziennej Eucharystii i głoszonemu Słowu Bożemu, a także dzięki rozważaniom nad Słowem przed Najświętszym Sakramentem, dzieleniu się nim w małych grupach, uczestnicy ubogacali się wzajemnie. Tematem rozważań w małych grupach był Duch Święty oraz Jego obecność w naszym życiu. Zaś tematami konferencji były: lęk i nadzieja, powrót syna marnotrawnego oraz wartość krzyża w naszym życiu. Ponadto podczas rekolekcji była okazja do skorzystania z sakramentu spowiedzi świętej. Pomocą do przyjęcia tego sakramentu był rachunek sumienia prowadzony przez ks. Wojciecha.

Rekolekcje Apostolstwa Chorych są zawsze okazją do przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych. Wielu z nas przyjęło go. Uczestniczyliśmy również w Drodze Krzyżowej oraz w nabożeństwie lurdzkim połączonym z indywidualnym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. W czwartek, podczas Mszy świętej, większość z nas odnowiła swoje pragnienie uczestnictwa we wspólnocie Apostolstwa Chorych. Inni podjęli decyzję wstąpienia do Apostolstwa Chorych. Podczas trwania całych rekolekcji była możliwość indywidualnej rozmowy z opiekunem duchowym.

Czas wolny wypełniły dwa wyjazdy popołudniowe. Pierwszy – do Parku Zdrojowego w Rabce-Zdroju, drugi – do kościoła Trójcy Świętej w Jordanowie, gdzie znajduje się obraz Matki Bożej Trudnego Zawierzenia. Informacje o kulcie Matki Bożej oraz o kościele przybliżył nam ks. Michał Mąka, wikariusz parafii. W czasie trwania rekolekcji śpiew animowali Gabrysia i Piotr. Czynili to z wielką radością oraz gorliwością. Nie zabrakło humoru i dobrej zabawy, zwłaszcza podczas pogodnych wieczorów. Wieczorami spotykaliśmy się ze znakomitymi gośćmi: siostrą Józefą, która podzieliła się z nami informacjami dotyczącymi pracy z dziećmi niewidomymi oraz Anną Skoczylas pracującą na co dzień w Rabce, w Polskim Towarzystwie Walki z Mukowiscydozą. Pani Anna przybliżyła nam, jak ciężka jest to choroba oraz w jaki sposób można wesprzeć dzieci chore na mukowiscydozę. Było to dla nas okazją do tego, aby podziękować Bogu za oddech, za wzrok… Każdy dzień kończyła spontaniczna modlitwa uwielbienia i dziękczynienia w kaplicy oraz Apel Jasnogórski. W drodze powrotnej udaliśmy się do sanktuarium maryjno-pasyjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej. Tam, w kaplicy Cudownego Obrazu Maryi Kalwaryjskiej, uczestniczyliśmy w Mszy świętej. Była także okazja do zwiedzenia tego pięknego miejsca, wpisanego na listę dziedzictwa UNESCO.

Myślę, że wielu z nas nie zapomni pięknych chwil spędzonych razem. Po przeżyciu rekolekcji możemy patrzeć na własne słabości w sposób Boży, ufnie wchodzić w przyszłość, w czas codziennego życia i zmagania się z różnymi trudnościami.

Fotorelacja z rekolekcji w Rabce-Zdroju ►►

Autorzy tekstów, Mastalerz Lucyna, Najnowsze