Komentarz do Orędzia na XXVIII Światowy Dzień Chorego
Papież Franciszek, jako członek Towarzystwa Jezusowego, czyli jako znawca duchowości, mówi, iż aby posługiwać innym, zwłaszcza chorym, konieczne jest poznanie Osoby Chrystusa. W leczeniu chorego trzeba uwzględnić nie tylko jego cielesność, ale – zwraca na to uwagę papież – „wymiar relacyjny, intelektualny, uczuciowy i duchowy” chorego.
zdjęcie: www.freechristimages.org
2020-02-05
Papież w Orędziu na XXVIII Światowy Dzień Chorego ukazuje świat ludzkiego cierpienia, pisze o różnych kategoriach osób „o poranionym człowieczeństwie”, o: chorych, uciśnionych i biednych. Kieruje wzrok Czytelnika Orędzia i wspomnianych „ubogich w duchu” na Osobę Jezusa Chrystusa. Przywołuje – jako hasło tegorocznego Orędzia – słowa Jezusa z Ewangelii św. Mateusza: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28). Przypomnijmy, iż Jezus wypowiedział te słowa w kontekście wcześniejszych, skierowanych do ludzi o prostym sercu: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom” (Mt 11, 25).
Papież Franciszek, jako członek Towarzystwa Jezusowego, czyli jako znawca duchowości, mówi, iż aby posługiwać innym, zwłaszcza chorym, konieczne jest poznanie Osoby Chrystusa. Ważne jest doświadczenie Jego Osoby. Jezus „ma oczy, które widzą i które zauważają, gdyż patrzą głęboko” na człowieka. Kontemplacja to głębsze spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość, na człowieka, na jego potrzeby. Gdy inni nie dostrzegają tych potrzeb, człowiek wierzący, dzięki „oczom Jezusa” zatrzymuje się przy „ubogim w duchu”. Konieczne jest – pisze papież – spersonalizowane podejście do człowieka. W leczeniu chorego trzeba uwzględnić nie tylko jego cielesność, ale – zwraca na to uwagę papież – „wymiar relacyjny, intelektualny, uczuciowy i duchowy” chorego.
W działania Kościoła ukierunkowane na chorego wpisuje się cała działalność pracowników służby zdrowia. Ojciec święty upomina się o personalistyczne podejście lekarzy i innych pracowników służby zdrowia do osób chorych. I prosi ich o otwarcie się na wymiar transcendentny życia człowieka. Piękno, dobro i prawda to trzy wymiary transcendentne życia człowieka. Ostatecznie w Bogu człowiek potrafi je odnaleźć. Papież prosi lekarzy o ochronę ludzkiego życia, bo Bóg jest „Autorem życia” od poczęcia do naturalnej śmierci. Nieraz konieczny jest w przypadku lekarzy „sprzeciw sumienia”, aby obronić życie.
Szczególną patronką chorych i tych, którzy ich leczą, jest Matka Najświętsza, Uzdrowienie Chorych, której autor Orędzia zawierza wszystkich, którzy do Niej przychodzą i proszą Ją o pomoc.
