Nie zapomnieć o istocie
Zbliża się 1 listopada – uroczystość Wszystkich Świętych. Jakże łatwo zatracić się w natłoku materialnych ozdób, zniczy, kwiatów i zgubić sens nadchodzącego czasu.
zdjęcie: backgrounds.hd
2021-10-30
Jak zawsze na początku listopada wyruszamy na cmentarze. Na co dzień niektórzy z nas odwiedzają groby bliskich regularnie, dla innych ten miesiąc, to jedyny czas w roku kiedy wspominają zmarłych. Już od końca października wokół cmentarzy ustawiane są stragany oferujące znicze, kwiaty i ozdoby na groby. Jesteśmy też nimi zalewani w niemal każdym, nawet niewielkim, supermarkecie. Wiedząc, że nie ma rzecz jasna nic złego w postawieniu świecącej lampki na grobie bliskiego, zastanawiam się zawsze czy nie gubimy w tym wszystkim sensu.
Patrząc na ogrom ozdób i kwiatów na tak wielu grobach, przychodzi mi do głowy myśl, ile z tych osób, które ustroiły przepięknie nagrobki bliskich, pamięta o codziennej modlitwie w ich intencji? Stojąc na cmentarzu ze zniczem w dłoni próbuję pomyśleć ile razy ja sama pomodliłam się w tym roku za zmarłych? Ile razy o nich pomyślałam? Ile razy opowiedziałam historię zmarłej przed laty cioci swoim dzieciom?
Tradycja podpowiada nam, że przepych widoczny na nagrobkach jest świadectwem naszej pamięci o zmarłych. Czy jest tak w istocie? Oczywiście, zewnętrzne gesty są ważne. Pozwalają nam poprzez rytuał poczuć, że wypełniliśmy jakąś powinność. Pomagają na moment zatrzymać się, zadumać, powspominać. Starajmy się jednak, aby nasze gesty nie były puste, aby nie były tylko powierzchownością, by za nimi widać było sens i istotę tych dni.
Spróbujmy w tym miesiącu prawdziwie pomyśleć o naszych zmarłych, prawdziwie pochylić się nad sensem życia i śmierci. Niech świadectwem tych listopadowych dni nie będą jedynie tony zniczy i kwiatów na grobach, ale nasze serca i myśli zanurzone w modlitwie.
