„A wy za kogo Mnie uważacie?”.
Ona uczy nas rozważać i modlić się Słowem Bożym. Uczy nas zachowywać Słowo Boże, odsłaniać jego pełny sens, a także strzec go jak źrenicy oka.
Ból jest indywidualny, niepowtarzalny jak linie papilarne. Potrafi sobie podporządkować życie chorego z jego najbliższym otoczeniem. Niekiedy niewidoczny, dobrze skryty, znany doskonale choremu, nieuchwytny, niedościgły, ale obecny, czasem na krótko, czasem zadomowiony na stałe.
Jeżeli wciąż będę podważać Bożą wolę, zamknę sobie drogę do szczęścia. Jeżeli wciąż będę stawiać Bogu warunki, w moim sercu nie zagości pokój.