Aby sól nie zwietrzała
Pomysł ogłoszenia Roku Wiary zrodził się z przekonania, że ludzie wierzący, którzy są solą ziemi, potrzebują umocnienia i siły, by na nowo zapragnęli świadczyć o miłości Boga do każdego człowieka.
Papieska Rada ds. Nowej Ewangelizacji, której powierzono koordynację obchodów Roku Wiary, opublikowała jego oficjalne logo. Przedstawia ono łódź, której masztem jest krzyż, symbol naszej wiary. Na żaglu umieszczono chrystogram IHS wpisany w okrąg Hostii, nawiązującej do Eucharystii, która jest centrum życia Kościoła.
zdjęcie: www.annus.fidei.va
2013-06-05
Pięćdziesiąt lat od otwarcia Soboru Watykańskiego II, 11 października 2012 roku, rozpocznie się Rok Wiary, który potrwa do Uroczystości Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, 24 listopada 2013 roku.
Porta fidei czyli brama wiary
Mówi o tym List apostolski papieża Benedykta XVI „Porta fidei”, w którym Ojciec Święty podkreśla, że „czas ten będzie dobrą okazją do wprowadzenia całej wspólnoty kościelnej w szczególną refleksję i poprowadzi do ponownego odkrycia wiary”.
W sytuacji przeżywanego w wielu krajach głębokiego kryzysu wiary, trzeba na nowo odkryć wartość karmienia się Słowem Bożym i Eucharystią. Zgodnie z intencją Ojca Świętego, Rok Wiary ma być dla każdego wyznawcy Chrystusa zaproszeniem do autentycznego i nowego nawrócenia a także zaangażowania misyjnego na rzecz nowej ewangelizacji. Ma on też rozbudzić w wierzących zapał i entuzjazm do wyznawania wiary w całej jej pełni, z odnowionym przekonaniem i nadzieją. Papież ufa, że Rok Wiary zachęci do ponownego odkrycia i studiowania podstawowych treści wiary, zawartych w Katechizmie Kościoła Katolickiego, którego wydanie było owocem Soboru Watykańskiego II. Pragnie on, by Katechizm – opublikowany przez bł. Jana Pawła II 20 lat temu – stał się prawdziwym narzędziem wspierania w wierze, zwłaszcza dla tych, którzy troszczą się o wychowanie chrześcijan.
Odwieczne pytanie stawiane Jezusowi przez Jego słuchaczy jest dziś i naszym pytaniem: „Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?” (J 6, 28). Rok Wiary może nam pomóc lepiej usłyszeć odpowiedź Jezusa: „Na tym polega dzieło zamierzone przez Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał” (J 6, 29). Może nas również przekonać, że wiara w Jezusa Chrystusa jest drogą do osiągnięcia zbawienia w sposób ostateczny.
Poprzedni Rok Wiary wspólnota Kościoła przeżywała w 1967 roku, a papież Paweł VI ogłaszając go pragnął, aby w całym Kościele nastąpiło „prawdziwe i szczere wyznanie tej samej wiary” i aby ta wiara była potwierdzona w „sposób indywidualny i zbiorowy, wolny i świadomy, wewnętrzny i zewnętrzny, pokorny i szczery”.
Credo czyli wierzę
Pragnieniu temu daje wyraz także Benedykt XVI wierząc, że inauguracja Roku Wiary w związku z pięćdziesiątą rocznicą otwarcia Soboru Watykań-skiego II może być dobrą okazją, aby zrozumieć teksty pozostawione przez Ojców soborowych i uczyć się je należycie odczytywać, poznawać i przyswajać, jako teksty należące do Tradycji Kościoła i służące jego odnowie. Ojciec Święty, wzorem papieża Pawła VI, pragnie by uwieńczeniem Roku Wiary, stały się wypowiedziane wspólnie przez całą wspólnotę Kościoła słowa wyznania wiary i ufa, że nie tylko w świątyniach, ale i w domach rodzinnych Credo stanie się odtąd codzienną modlitwą wyznawców wiary w zmartwychwstałego Pana.
Rok Wiary będzie też z pewnością dobrą okazją do wzmocnienia i praktykowania świadectwa miłosierdzia chrześcijańskiego. „Wiara, która działa przez miłość” (Ga 5,6) może przemienić całe życie człowieka, ponieważ wzrasta, gdy jest przeżywana, jako doświadczenie otrzymanej miłości i kiedy jest przekazywana jako doświadczenie łaski i radości. Pozwala ona na dawanie świadectwa, które może pomóc poszukującym Chrystusa poznać Go, otworzyć serce i umysł na spotkanie z Nim i prawdziwie przylgnąć do Niego. Święty Paweł przypomina: „Trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: z nich zaś największa jest miłość” (1 Kor 13,13), zaś Apostoł Jakub stwierdza z mocą: „Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy sama wiara zdoła go zbawić?”(Jk 2,14).
Fides et caritas czyli wiara i miłość
Wiara i miłość potrzebują siebie nawzajem. Są dla siebie nieodzowne. Jedna pozwala drugiej, by mogła się w pełni zrealizować. To dzięki wierze „łatwiej rozpoznać tych, do których trzeba pójść jako pierwszych i najważniejszych, których trzeba wesprzeć, ponieważ właśnie w nich odzwierciedla się oblicze samego Chrystusa. Dzięki wierze możemy rozpoznać w tych, którzy proszą o naszą miłość oblicze zmartwychwstałego Pana” – napisał Ojciec Święty w swoim Liście.
Zapewnia jednocześnie, że „wiara, która pozwala nam rozpoznać Chrystusa jest tą samą Jego miłością, która pobudza, aby spieszyć Jemu z pomocą za każdym razem, kiedy czyni się ją naszym bliźnim na drodze życia. Umocnieni wiarą, patrzymy z nadzieją na nasze zaangażowanie w świecie, oczekując «nowego nieba i nowej ziemi, w których będzie mieszkała sprawiedliwość»”.
Podjęto wiele inicjatyw, aby Rok Wiary, w który wchodzimy, mógł wydać jak najlepsze owoce. Liczne nabożeństwa z udziałem osób duchownych oraz świeckich, pielgrzymki i czuwania modlitewne, spotkania o charakterze misyjnym, naukowym i artystycznym, kongresy i sympozja rozmaitych grup działających w Kościele oraz wiele innych wydarzeń zaplanowanych na kolejne miesiące roku, mają przyczynić się do tego, by wiara stała się nieodłączną towarzyszką życia. Tylko dzięki niej na nowo nauczymy się dostrzegać cuda, jakich Bóg dokonuje dla każdego z nas, prawidłowo odczytywać znaki czasów, w jakich przyszło nam żyć i stawać się żywym znakiem obecności Zmartwychwstałego w świecie.
Powierzamy się szczególnej opiece tych, których Ojciec Święty Benedykt XVI w Roku Wiary wyniesie do chwały ołtarzy. Jest wśród nich zmarła w 1925 roku Anna Schäffer z Bawarii. Jako świadek miłości Chrystusa na łożu cierpienia może ona skutecznie pomóc osobom cierpiącym, na drodze ich wzrastania w wierze.
Ten szczególny czas łaski wraz z Ojcem Świętym Benedyktem XVI zawierzamy przede wszystkim Matce Bożej, Matce wszystkich wierzących, Tej, która usłyszała słowa anielskiego pozdrowienia: „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła” (Łk 1,45).
