Zamyślenia nad Credo (2)
W trwającym Roku Wiary Kościół zachęca do tego, aby podjąć głębszą refleksję nad prawdami, które wyznajemy w Credo. Stanowią one treść wiary, dzięki której możemy uczestniczyć w życiu samego Boga – poznawać Go i coraz bardziej miłować. Proponujemy zatem, aby poszczególne prawdy wiary uczynić treścią osobistego rozważania na modlitwie. W tych rozważaniach poprowadzi nas metoda trzech kroków.
zdjęcie: www.freechristimages.org
2013-06-07
Krok pierwszy: WIERZĘ
I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego (...)
W pierwszym kroku osobistego zamyślenia chcę zatrzymać się nad słowami, które wypowiadam w Credo. Staję dzisiaj wobec prawdy o Jezusie, który jest jedynym Synem Bożym i wyznaję w Nim swojego Pana. Pragnę zatrzymać się nad treścią wypowiadanych słów oraz zastanowić się, w jaki sposób wyznawana prawda wiary dotyka mojego serca. Wzbudzam w sobie pragnienie doświadczenia Jezusowej obecności i Jego panowania w historii mojego życia. Oddaję Mu swoje życie i proszę, by panował we wszystkich jego sferach. W przekonaniu, że nie zawsze potrafię właściwie wierzyć, oddaję Jezusowi również drogę swojej wiary, ufając, że On zaradzi mojemu niedowiarstwu.
Krok drugi: ROZUMIEM
Teraz z pomocą komentarza zawartego w Katechizmie Kościoła Katolickiego (KKK) chcę zrozumieć wyznawaną treść wiary. Najpierw poszukuję zrozumienia prawdy o tym, że Jezus jest Synem Bożym. Katechizm wyjaśnia, że określenie Syn Boży wskazuje na wyjątkową relację Jezusa Chrystusa do Boga, Jego Ojca. Relacja ta oznacza, że Jezus jest miłowany przez Boga oraz to, że On Sam jest Bogiem (por. KKK 454). Katechizm wyjaśnia także prawdę o Jezusie, który jest Panem. Określenie Pan wskazuje na władzę Jezusa nad naturą, grzechem i śmiercią. Określać Jezusa jako Pana oznacza wyznawać wiarę w Jego moc i potęgę. Tytuł ten wyraża również szacunek i zaufanie względem Jezusa okazywane przez wszystkich, którzy pragną otrzymać od Niego pomoc i łaskę uzdrowienia (por. KKK 447, 448)
Krok trzeci: ROZWAŻAM
Pan mój i Bóg mój! (J 20,28).
Ostatni krok to rozważanie Słowa Bożego. Pragnę z wiarą pochylać się nad zdaniem z Ewangelii według Świętego Jana. Jest to pełne miłości wyznanie wiary w Jezusa – Boga i Pana, wypowiedziane przez Apostoła Tomasza w Wieczerniku. Najpierw kilkakrotnie, z uwagą czytam wers biblijny, próbując uczynić go modlitwą i osobistym wyznaniem wiary. Uświadamiam sobie, że Jezus jest przy mnie w mojej modlitwie. Pragnę usiąść u stóp Jezusa i w Jego obecności odpowiedzieć sobie na kilka pytań: Czy uznaję w Jezusie prawdziwego Boga i Pana? Czy wierzę, że Jezus działa z mocą w moim życiu? Czy pragnę, aby Jezus panował we wszystkich sferach mojego życia? Czy doświadczam w sercu troskliwej i czułej miłości Syna Bożego? Czy w trudnych chwilach życia powierzam się Jezusowi, mojemu Bogu i Panu? Rozważanie kończę dziękczynieniem. Dziękuję Jezusowi za to, że On wie, co jest dla mnie dobre i prowadzi mnie przez życie, okazując mi Swoją miłość.
