Miłość najważniejszym przykazaniem

I Rok czytań
Mt 22, 34-40

 

W dzisiejszej Ewangelii faryzeusze, a konkretnie jeden z nich – uczony w Prawie – pytają Jezusa, które przykazanie jest najważniejsze. Chrystus odpowiada: „«Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem». To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: «Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego». Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy”.

Miłość jest czymś, czego nie da się zastąpić żadnym innym uczuciem czy uczynkiem. Jest najważniejsza i góruje ponad wszystkim. Najistotniejsza jest oczywiście ta skierowana do Boga. Przykazanie miłości do Pana stanowi podstawę wszelkich naszych poczynań. Jest niezmiennym punktem odniesienia, z którego wywodzą się pozostałe przykazania i wytyczne, dzięki którym Bóg wskazuje nam jak postępować.

Zaraz po przykazaniu miłości do Pana Boga znajduje się przykazanie mówiące o miłości do bliźniego. Oba winny być centrum wszelkich naszych czynów. Nie da się bowiem być chrześcijaninem niezachowując tych podstawowych nakazów. One są kwintesencją naszego życia i wyznacznikiem wszelkich innych reguł, o których mówi Pismo Święte.

Jeśli zapomnimy o dwóch podstawowych przykazaniach, o jakich mówi Chrystus, oddalimy się od Niego. Wydaje się, że jest to fakt oczywisty, ale czy rzeczywiście tak jest? Często nasza ułomność i niedoskonałość zwyciężają nad miłością, która powinna być osią życia. Często łatwiej jest iść na skróty, wygodniejszą drogą wolną od poświęceń na rzecz miłości. Bo nie da się ukryć, że jest ona wymagająca. Każe nam przecież niejednokrotnie wyrzec się wygód, przywilejów, a nieraz i samego siebie w imię ukochanego. Tylko ona jest jednak źródłem szczęścia i tylko dzięki niej możemy osiągnąć pełnię. Gdy nawet zdarzą nam się upadki i na chwilę wygra nasz egoizm, pamiętajmy, że na drogę miłości zawsze można powrócić. Można i trzeba.

Markowicz Magdalena, Autorzy tekstów, Najnowsze, Rozważanie