Kościołowi – tak
Jeżeli ktoś ma jeszcze wątpliwości, co do prawdziwego znaczenia Kościoła i jego ważności, dzisiejsza Ewangelia powinna je rozwiać.
zdjęcie: Backgrounds.hd
2013-09-20
I Rok czytań
Łk 8, 1-3
Jezus pokazuje nam w dzisiejszej Ewangelii, że od samego początku budował wspólnotę. Otaczali go nie tylko apostołowie, którzy towarzyszyli Mu niemal od samego początku nauczania, ale także niewiasty, które uzdrowił. Już wtedy widać było, że Chrystus tworzy Kościół, w którym może znaleźć się każdy, kto tego pragnie. Nigdy nie ograniczał dostępu do Siebie. Pragnął iść przez życie w towarzystwie bliskich Mu osób, które wierzyły, że jest On Bogiem.
Dla osób towarzyszących Jezusowi w Jego ziemskiej drodze, towarzystwo Chrystusa i możliwość należenia do Jego wspólnoty były zaszczytem. Kobiety usługiwały Panu i wędrującym z Nim „ze swego mienia”. Nie liczyły każdego grosza, nie zastanawiały się czy tak właśnie powinny czynić. Wypływało to z potrzeby ich serca, z żywej radości przebywania z Jezusem i wdzięczności za możliwość bycia blisko Niego.
Dzisiejsza Ewangelia uczy pokory. Ukazuje mi jak często zapominam o prawdziwym znaczeniu Kościoła. Przypomina, że powinnam sama pragnąć być Jego członkiem i wnosić do wspólnoty co tyko mam najlepszego. I nie chodzi jedynie o kwestie materialne, choć one oczywiście również są ważne. Pan Bóg mówi, że każdy z nas powinien pragnąć być członkiem Kościoła jako wspólnoty wzajemnie wspierających się uczniów Chrystusa. Z radością winniśmy uznawać tę prawdę.
Oczywiście, że struktury, jakie przez lata wypracował sobie Kościół, są ważne, a w zasadzie niezbędne, aby wspólnota mogła dobrze funkcjonować. Jak w każdym tak dużym zgromadzeniu ludzi, zdarzają się oczywiście liczne problemy czy nieprawidłowości. Nie powinny one jednak przysłaniać prawdziwego obrazu Kościoła – wspólnoty ludzi wierzących w Chrystusa i wzajemnie się wspierających. Obraz, jak powinna ona wyglądać daje nam Sam Jezus. Podsuwa nam wskazówkę, jaki stosunek powinniśmy mieć do Jego Oblubienicy. Przykład pierwszych chrześcijan, oddanych swojemu Panu, powinien każdego dnia przypominać nam jak niezwykłym szczęściem zostaliśmy obdarzeni.
