List do Pracowników Służby Zdrowia
Z racji przypadającego Święta Pracowników Służby Zdrowia Przewodniczący Zespołu KEP ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia ks. bp Stefan Regmunt złożył życzenia i pobłogosławił wszystkim pracownikom Służby Zdrowia, którzy w różnych momentach życia towarzyszą człowiekowi i w trudnych warunkach realizują swój zawód jako prawdziwe powołanie.
2013-10-18
Drodzy Pracownicy Służby Zdrowia pochylający się nad osobami chorymi!
Święto patronalne Służby Zdrowia, które obchodzimy 18 października, w sposób niejako oczywisty kieruje naszą myśl ku lekarzom, co jest o tyle naturalne, że sam patron – św. Łukasz, Apostoł i autor Ewangelii, był nawróconym lekarzem greckim. Wszyscy jednak zdajemy sobie sprawę, że w procesie ratowania zdrowia chorego uczestniczy cały zespół medyczny, a więc również pielęgniarki i pielęgniarze, położne, ratownicy medyczni, diagności laboratoryjni, czy też farmaceuci, bez których bardzo często lekarz pozostałby bezradny. Wszyscy, Drodzy Pracownicy Służby Zdrowia, wykonujecie wiele czynności, od których może zależeć zdrowie, a nawet życie człowieka. Wszyscy jesteście ważni i macie swoje miejsce w systemie ochrony zdrowia.
Wzorem lekarza i osoby zatroskanej o zdrowie człowieka pozostaje oczywiście Jezus, który w rozmowie z faryzeuszami tymi słowami opisał swoje posłannictwo: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają” (Mt 9, 12). Jezus przychodzi do wszystkich, „którzy się źle mają” czy to w płaszczyźnie zdrowia duchowego, psychicznego czy fizycznego.
Ewangelicznym wzorem dla posługi pielęgnacyjnej jest z kolei bohater przypowieści Jezusa zwany Dobrym albo Miłosiernym Samarytaninem (Łk 10, 25-37). Ojcowie Kościoła w postaci Samarytanina widzieli samego Jezusa, który pochyla się – niczym pielęgniarz – nad zranionym i ograbionym człowiekiem. Opatruje jego rany oliwą i winem, wsadza na swojego osła, zawozi do najbliższej gospody, a nawet zostawia pieniądze, by właściciel zajazdu mógł dalej się nim opiekować. Papież Benedykt XVI w orędziu na Światowy Dzień Chorego pisał, że Chrystus „pochyla się, pełen miłosierdzia, nad otchłanią ludzkiego cierpienia, aby wylać na nie oliwę pocieszenia i wino nadziei”. Stwierdzenie to przypomina nam, że posługa pielęgnacyjna dotyczy całego człowieka, nie tylko ciała, ale i ducha. Niejedna pielęgniarka przynosi nie tylko opatrunek czy lekarstwo, ale także słowo otuchy, pocieszenia i nadziei. Zranienie na ciele jest także zranieniem na duchu.
Praca lekarza, pielęgniarki, położnej czy ratownika medycznego ma jeszcze jeden bardzo charakterystyczny rys. Wszyscy, Drodzy Pracownicy Służby Zdrowia – choć w innym zakresie i innym kontekście – towarzyszycie człowiekowi w niezwykle ważnych momentach życia: przy porodzie, przy zgonie, w chwili, gdy życie zagrożone jest śmiercią. Myślę tutaj także o Waszej ofiarnej pracy w hospicjach czy oddziałach paliatywnych, gdzie towarzyszycie chorym w ich odchodzeniu z tego świata. Z tym łączy się jeszcze jeden ważny element posługi, która wkracza na teren duszpasterstwa. Niejednokrotnie zdarza się, że to właśnie położna lub inna osoba z personelu szpitalnego udziela sakramentu chrztu dziecku w niebezpieczeństwie śmierci. Podobnie na prośbę pacjenta czy rodziny troszczycie się o wezwanie kapłana, by udzielił choremu posługi sakramentalnej i otoczył go duchową opieką.
W gronie Pracowników Służby Zdrowia nie może zabraknąć farmaceutów. Ich posługa wobec chorego człowieka zawsze była wysoko ceniona przez społeczeństwo, a w ostatnich latach nabrała jeszcze większego znaczenia, gdyż coraz częściej to właśnie pracownik apteki staje się pierwszym doradcą w kwestii zdrowia. Coraz częściej słyszymy bowiem – także w reklamie – „zapytaj swego lekarza bądź farmaceuty”. W ten sposób farmaceuci biorą jeszcze bardziej bezpośrednią odpowiedzialność za życie i zdrowie drugiego człowieka.
Święto Służby Zdrowia jest dobrą okazją do podziękowania pracownikom medycznym za pełne szacunku, podmiotowe traktowanie chorego. Jest ono tym cenniejsze, że obecnie wszyscy jesteśmy coraz bardziej zabiegani, przybywa nam nowych zadań i coraz trudniej jest nam traktować drugiego człowieka w sposób indywidualny. Jako zatroskani o właściwe traktowanie osób chorych liczymy na to, że ekonomizacja systemu służby zdrowia nie utrudni lekarzom i pielęgniarkom służyć choremu w sposób całościowy, a chorym zapewni właściwą realizację niezbywalnego prawo do ochrony zdrowia. Ufamy, że w procesie restrukturyzacji systemu leczenia zysk i rentowność nie staną się nigdy jedynym czy podstawowym celem podejmowanych działań. Człowiek chory i jego dobro stanowi bowiem najwyższą wartość.
Z racji przypadającego Święta Pracowników Służby Zdrowia przekazuję najlepsze życzenia wszystkim lekarzom, pielęgniarkom, położnym, ratownikom medycznym, diagnostom laboratoryjnym i farmaceutom, którzy w trudnych warunkach realizują swój zawód jako prawdziwe powołanie. Drodzy Pracownicy Służby Zdrowia, dziękuję przed Bogiem za Waszą ofiarną postawę, poświęcenie i rzetelność w codziennej posłudze choremu. Zapewniam o modlitwie i życzę wytrwałości, odwagi i cierpliwości w osiąganiu właściwych standardów leczenia. Niech radość i satysfakcja z pracy na rzecz człowieka chorego pomagają w wykonywaniu codziennej misji. Za wstawiennictwem św. Łukasza i świętych, patronów Służby Zdrowia, wypraszam dla Was Boże błogosławieństwo na dalsze lata owocnej posługi.
+ bp Stefan Regmunt
Przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski
ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Chorych
