Jestem grzesznikiem
W dzisiejszej Ewangelii Jezus pokazuje nam, że zawsze jest czas żeby się nawrócić. Nawet największy grzesznik może powrócić do Pana.
zdjęcie: Backgrounds.hd
2013-11-19
I Rok czytań
Łk 19,1-10
Często czujemy się niegodni, aby przyjść do Pana. Doskonale znamy przecież swoje słabości. Dokładnie wiemy, w jakich momentach nie udało nam się być takimi, jakimi chcielibyśmy być i jakimi chciałby nas widzieć Chrystus. Chcielibyśmy coś zmienić, ale brakuje nam odwagi. Sztuka pojednania się z Bogiem tak często wydaje nam się trudniejsza niż jest w rzeczywistości. Być może wynika to z niepotrzebnego strachu, być może trochę z naszej wygody. Bo łatwiej jest powiedzieć, że jesteśmy zbyt słabi, niż uczynić wysiłek spotkania z Chrystusem.
Czasami trudno się zmienić także z powodu nieakceptacji ze strony innych. Takim przykładem jest Zacheusz. Jako zwierzchnik celników nie był lubiany przez ludzi. Raczej omijano go z daleka i wytykano jego grzechy. On jednak bardzo pragnął zobaczyć Chrystusa, który przechodził przez Jego miasto. Tak bardzo mu zależało, że wszedł nawet na drzewo, aby lepiej widzieć. Jakież było zdziwienie tłumu, gdy Jezus wybrał właśnie jego dom, aby się w nim zatrzymać. Dlaczego właśnie u Niego? Dlaczego u grzesznika?
Jezus daje nam dzisiaj lekcję pokory i pokazuje, że nie warto oceniać innych. Warto natomiast mieć nadzieję i chcieć zmiany własnego życia na lepsze. Chrystus bowiem nikogo nie odrzuca. Wręcz przeciwnie. Szuka grzeszników i pragnie sprowadzić ich na właściwą drogę. Szuka każdego z nas i cierpliwie czeka. Chce, abyśmy, bez względu na nasze dotychczasowe uczynki, rozpoczęli wędrówkę razem z Nim. Tylko w Nim możemy bowiem odnaleźć szczęście. Wtedy zmiana naszego życia będzie banalnie prosta. Gdy raz prawdziwie rozpoznamy Chrystusa będziemy chcieli być z Nim już na zawsze.
