Zamyślenia nad Credo /część ósma/
W trwającym Roku Wiary Kościół zachęca do tego, aby podjąć głębszą refleksję nad prawdami, które wyznajemy w Credo. Stanowią one treść wiary, dzięki której możemy uczestniczyć w życiu samego Boga – poznawać Go i coraz bardziej miłować. Proponujemy zatem, aby poszczególne prawdy wiary uczynić treścią osobistego rozważania na modlitwie. W tych rozważaniach poprowadzi nas metoda trzech kroków.
zdjęcie: www.freechristimages.org
2013-11-29
Krok pierwszy: WIERZĘ
(...) świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny. Amen.
W pierwszym kroku osobistego zamyślenia chcę zatrzymać się nad słowami, które wypowiadam w Credo. Wierzę w obcowanie świętych i wzajemną wymianę dóbr duchowych między wszystkimi członkami Kościoła. Wierzę również, że z woli Chrystusa Kościół posiada władzę odpuszczania grzechów. Wyznaję wiarę w to, że kiedyś zmartwychwstanę w ciele, które już nigdy nie zazna śmierci oraz że będę przebywać tam, gdzie żyje wieczny i święty Bóg. Z wiarą wypowiadam także słowo Amen, którym ostatecznie potwierdzam pragnienie wypełnienia i zachowania w sercu całej treści zawartej w wyznaniu wiary.
Krok drugi: ROZUMIEM
Teraz z pomocą komentarza zawartego w Katechizmie Kościoła Katolickiego (KKK) chcę zrozumieć wyznawaną treść wiary. Katechizm wyjaśnia, że Kościół jest wspólnotą wszystkich wiernych chrześcijan: tych, którzy pielgrzymują na ziemi, tych, którzy się oczyszczają i tych, którzy już cieszą się oglądaniem Boga w Wieczności. Jest to wspólnota miłowana przez Boga. (por. KKK 962). Odpuszczenie grzechów, które wyznaję w Credo, Katechizm tłumaczy jako konsekwencję władzy udzielonej Kościołowi przez Chrystusa. Władzę tę posiadają kapłani w momencie sprawowania sakramentu pokuty i pojednania. W dalszej kolejności Katechizm poucza o powszechnym zmartwychwstaniu ciał. Oznacza to, że na końcu czasów, przy powtórnym przyjściu Chrystusa, ciała umarłych zmartwychwstaną i odnowione Bożą wszechmocą, połączą się z duszą (por. KKK 997, 1001). Wreszcie Katechizm wyjaśnia prawdę o życiu wiecznym. Tłumaczy, że każdego człowieka czeka po śmierci życie wieczne. Może to być życie w wiecznej radości z Bogiem albo życie w wiecznym oddzieleniu od Boga (por. KKK 1022).
Krok trzeci: ROZWAŻAM
Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują (1 Kor 2, 9).
Tradycyjnie ostatnim krokiem mojej modlitewnej refleksji jest pochylenie się nad Słowem Bożym. Chcę rozważać fragment z Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian. Pragnę już teraz uwielbiać Boga w dobrach, które przygotował dla wszystkich miłujących Go. Proszę Boga, aby mnie prowadził ku Sobie i obdarzał Swoim błogosławieństwem. Pragnę z pomocą Jego łaski zasłużyć na wieczną nagrodę, by móc bez końca chwalić Go wraz ze świętymi w Wieczności.
Zobacz całą zawartość numeru ►
