Bóg konsekwentny
Bóg więc konsekwentnie realizuje plan miłości w życiu każdego człowieka. Okazuje mu miłość i łaskę. Oby tylko człowiekowi wystarczyło rozsądku, by Panu Bogu nie „przeszkadzać”.
zdjęcie: Backgrounds.hd
2013-12-23
II Rok czytań
Łk 1, 57-66
Postanowienia Boga są nieodwołalne i słuszne. On ogłasza Swoją wolę często wbrew tradycji, na przekór panującym zwyczajom i ogólnie przyjętemu porządkowi. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje, że Bóg realizuje Swój plan miłości i zbawienia, nawet wówczas, gdy człowiek jakoś próbuje Mu w tym „przeszkodzić”. Całe szczęście, że Bóg widzi dalej niż człowiek i „robi swoje”. On dokonuje wielkich dzieł – również przez tych, którzy początkowo stawiali Mu opór.
Rodzina i znajomi Jana Chrzciciela mają swoje „za uszami”. Najpierw kapłan Zachariasz nie wierzy, że wraz ze swoją sędziwą małżonką Elżbietą zostaną rodzicami. Na znak owej niewiary traci mowę. Potem bliscy i sąsiedzi krytykują wybór imienia dla ich syna. Zasłaniają się tradycją, zwyczajami, kurczowo trzymają się litery prawa. Historia rodziny Jana Chrzciciela jest doskonałym przykładem, że Bóg nawet z niewierności i zwątpienia potrafi wyprowadzić wielkie dobro, że potrafi w ludzkich słabościach objawić Swoją moc.
Bóg wybiera piękne imię dla wielkiego proroka. Imię Jan po hebrajsku oznacza „Bóg jest przychylny”. Bóg mimo ludzkich kalkulacji i knowań chce pokazać Swoją miłość i przychylność. Nie zraża się drobiazgowością człowieka i jego przywiązaniem do spraw nieistotnych. Bóg konsekwentnie objawia Swoją przychylność. Konsekwentnie realizuje Swój plan.
Dzisiejsza Ewangelia przypomina także o wartości każdego ludzkiego imienia. Niegdyś Jan Paweł II w jednej ze swych homilii wydobył i podkreślił ten wątek:
W długim szeregu proroków i sprawiedliwych Izraela Jan Chrzciciel z woli Opatrzności znalazł się tuż przed Mesjaszem, aby przygotować Mu drogę, nauczając i dając świadectwo swoim życiem. Bóg znał nas i umiłował, zanim jeszcze nasze oczy mogły podziwiać cuda stworzenia. Każdy człowiek w chwili narodzin otrzymuje ludzkie imię. Ale już wcześniej posiada imię dane mu od Boga. Pod tym imieniem Bóg Ojciec zna go i miłuje od wieków na wieki. Otrzymują je wszyscy bez wyjątku. Żaden człowiek nie jest dla Boga anonimowy! W Jego oczach wszyscy mają równą wartość: każdy jest inny, ale wszyscy są równi, wszyscy zostali powołani, aby być synami w Synu. „Jan będzie mu na imię” – Zachariasz potwierdza, że takie ma być imię jego syna, wypisując je na tabliczce w obecności zdumionych krewnych. Sam Bóg za pośrednictwem anioła wskazał to imię, które wychwala dobroć i przychylność Boga. Bóg jest przychylny człowiekowi: pragnie jego życia, jego zbawienia. Bóg jest przychylny swojemu ludowi: chce go uczynić błogosławieństwem dla wszystkich narodów na ziemi. Bóg jest przychylny ludzkości: kieruje jej krokami ku ziemi, w której panuje pokój i sprawiedliwość. To wszystko wpisane jest w imię „Jan”. To wszystko wpisane jest w imię każdego z nas!
Bóg więc konsekwentnie realizuje plan miłości w życiu każdego człowieka. Okazuje mu miłość i łaskę. Oby tylko człowiekowi wystarczyło rozsądku, by Panu Bogu nie „przeszkadzać”.
