Dom Boga
Jezus tłumaczy uczniom (i nam), że przebywanie z Bogiem jest celem i sensem życia. I nie chodzi tutaj o to, że aby zamieszkać w Domu Boga, będzie się trzeba kiedyś gdzieś „przeprowadzić”.
2014-05-18
Rok A
J 14, 1-12
Dzisiaj w Ewangelii czytamy kolejny fragment pożegnalnej mowy Jezusa. Rozpoczyna się ona od mocnego rozkazu: „Niech się nie trwoży serce wasze”. Warto zauważyć że chwilę wcześniej w Ewangelii (J 13, 38) mieliśmy zapowiedź zaparcia się Piotra, czyli zapowiedź upadku w wierze. Tak więc wezwanie Jezusa nabiera jeszcze większej mocy na tle sceny zachwiania się Piotra w wierze. To, co w takiej trudnej sytuacji może dopomóc, to właśnie wiara – „Wierzycie w Boga i we mnie wierzcie”. Dosłowne tłumaczenie tego zdania należałoby oddać raczej jako „wierząc, zwracajcie się ku Bogu”. Wiara pomaga bowiem ostać się w obliczu trwogi. Mamy tu zatem zachętę, aby człowiek stale był zwrócony ku Bogu.
Odejście Jezusa, które dokona się poprzez Jego śmierć na krzyżu będzie skutkować tym, że dla uczniów (i każdego człowieka) zostanie przygotowane miejsce. Jezus mówi: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele”. Mamy tutaj grecki rzeczownik oikia. Jest to rzeczownik rodzaju żeńskiego choć greka zna również rzeczownik oikos (rodzaj męski) dla określenia domu. Oikia bardziej niż na budynek wskazuje na ognisko domowe, poczucie przebywania u siebie, rodzinną atmosferę. Interesujący jest także rzeczownik mone – mieszkanie. Wywodzi się on od ważnego w Ewangelii Janowej czasownika menein – trwać wyrażającego trwałą więź – miejsce stałego przebywania. Komu więc Bóg przygotowuje mieszkanie, tego pragnie też na zawsze związać ze Sobą i zjednoczyć się z nim.
Jezus tłumaczy uczniom (i nam), że przebywanie z Bogiem jest celem i sensem życia. I nie chodzi tutaj o to, że aby zamieszkać w Domu Boga, będzie się trzeba kiedyś gdzieś „przeprowadzić”. Dom Boga to bardziej stan niż miejsce. W Domu Boga przebywa ten, kto kocha, kto przebacza i pozwala się prowadzić Jezusowi. W Domu Boga przebywa ten, kto wie, że sam z siebie nic nie może uczynić. W Domu Boga przebywa ten, kto jest wrażliwy na Jego działanie w swojej historii życia. W Domu Boga przebywa ten, kto uznaje Jezusa za „Drogę, Prawdę i Życie”. W Domu Boga przebywa ten, kto nie odkłada drogi Ewangelii na później, ale kocha tu i teraz.