Wybrani Pana

II Rok czytań
Łk 6, 12-19

Święty Łukasz Ewangelista, opisując moment wyboru Dwunastu, zwraca uwagę na okoliczności towarzyszące tej uroczystej chwili: „W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami”. Góra, na którą wchodzi Chrystus, stanowi miejsce Jego wspólnoty oraz kontaktu z Bogiem. Pan wybiera apostołów po całonocnym trwaniu na modlitwie do Ojca – w jedności z Nim. Powołanie uczniów jest więc wydarzeniem ściśle związanym z modlitwą; zostali oni niejako zrodzeni na modlitwie, w zjednoczeniu i dialogu Syna z Przedwiecznym Ojcem. Ich powołanie było decyzją woli Pana, zakorzenioną w jedności Jego woli z wolą Ojca. Apostołowie od samego początku wpisani byli zatem w plan zbawienia.

Sam Jezus Chrystus przyszedł na świat, aby podjąć misję powierzoną Mu przez Ojca. Jako Jednorodzony Syn Boga stał się Jego reprezentantem i wiernym wykonawcą Jego zamysłu zbawienia. Tej godności i misji apostolskiej nie zatrzymał tylko dla siebie, lecz zapragnął przekazać je ludziom. Zamiar swój najdobitniej oznajmił uczniom po swym zmartwychwstaniu, mówiąc: „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”.

Jednak już w chwili powołania Dwunastu Jezus nawiązał do starotestamentowej tradycji, głoszącej iż posłany jest tożsamy z tym, który posyła. Apostołowie, których miano pochodzi od greckiego słowa „apostello” – „posłać”, mocą owej zasady mieli przemienić świat. Jezus Chrystus został zesłany od Boga, zaś apostołowie posłani przez Chrystusa. Bóg dał władzę i moc do działania w swoim imieniu Synowi, a Syn obdarzył nimi swych uczniów. Otrzymali oni Ewangelię od Pana, aby głosić ją „wszelkiemu stworzeniu”.

Częścią wielkiej misji Jezusa Chrystusa było przygotowanie Dwunastu, aby mogli podjąć przeznaczone im powołanie – dzieło przemiany świata w Duchu Świętym. Uczniowie stali się wysłannikami Chrystusa, a poprzez Niego samego Boga, działającymi w Jego imieniu; spełniającymi Jego misję.

Liczba wybranych do tej posługi ma głębokie znaczenie symboliczne. Dwanaście to liczba synów Jakuba i wywodzących się od nich dwunastu pokoleń Izraela. Oznacza ona również doskonałość i pełnię. W liczbie dwanaście wyraża się powszechność nowo powstającego ludu Bożego – wspólnoty Boga z ludźmi. Dwunastu uczniów spełniać miało rolę filarów owego powszechnego Ludu Bożego – Kościoła.

Jezus wyznaczył Dwunastu, aby Mu towarzyszyli i głosili Jego naukę. By jednak mogli wypełnić to zadanie musieli przebywać razem z Nim. Musieli Go poznać i zdobyć o Nim wiedzę, jakiej nie mogli posiąść ludzie, którzy widzieli Go tylko z zewnątrz i uważali za jednego z proroków, za wybitnego nauczyciela i przywódcę religijnego.

Dwunastu musiało być przy Jezusie na stałe, całym swoim życiem. Apostołowie musieli podjąć decyzję całkowitego pójścia za Jezusem. Prawdziwa miłość nie zna bowiem ustępstw ani połowicznych rozwiązań.

Cogiel Renata Katarzyna, Autorzy tekstów, Rozważanie