W jedności z Ojcem
Jezus uwielbia Boga w trudnym położeniu. Dopiero co został odrzucony i zlekceważony. Ale właśnie to uwielbienie przywraca właściwą perspektywę patrzenia na wydarzenia codzienności.
zdjęcie: www.liturgia.bydgoszcz.pl
2014-12-02
I Rok czytań
Łk 10, 21-24
Można zauważyć, że treść dzisiejszej Ewangelii podzielona jest jakby na dwie części: uwielbienie Ojca i ukazanie relacji jaką Jezus ma z Ojcem i z ludźmi. W reakcji na odrzucenie ze strony mieszkańców Galilei Jezus wchodzi w uwielbienie Boga. „Wysławiam Cię Ojcze, Panie nieba i ziemi…”. W tekście oryginalnym użyto czasownika, który należałoby przetłumaczyć „wyznaję cię głośno”. Jezus zatem wyraźnie, wszem i wobec ogłasza Boga Panem świata, Panem historii, Panem wszystkiego.
Jezus uwielbia Boga w trudnym położeniu. Dopiero co został odrzucony i zlekceważony. Ale właśnie to uwielbienie przywraca właściwą perspektywę patrzenia na wydarzenia codzienności. Ojciec jest Panem nieba i ziemi i to On decyduje o wszystkim. Mądrzy i roztropni ukazani są tutaj negatywnie, jako ci, którzy nie przyjęli słów Jezusa. Przed nimi zostały zakryte „te rzeczy”, ponieważ nie mieli otwartych uszu do słuchania. Nie odkryli oni, że słowa i czyny Jezusa przynoszą pełnię Objawienia i nie zrozumieli, że przestrzeganie Prawa miało jedynie do tego prowadzić. Jezus w pełni ukazuje Ojca, bo zostało Mu przekazane wszystko. To wszystko należy rozumieć w sensie szerokim, jako wszelką władzę, mądrość i zrozumienie – „dana Mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi” (Mt 28, 18).
Relacja Ojciec – Syn wyraża się w dwóch stwierdzeniach: Ojciec przekazał – Syn poznał. Tak więc Jezus przedstawia się jako Ten, któremu zostało wszystko przekazane od Ojca. Przekazanie czyni Jezusa uprawomocnionym. przedstawicielem Ojca. Relacja Ojciec – Syn wyraża się także we wzajemnym i wyłącznym poznaniu. Tylko Ojciec zna Syna i odwrotnie. Dzięki tej niezwykłej relacji z Ojcem, nic nie jest w stanie złamać zamiarów Jezusa. Niepowodzenia i odrzucenie nie odbierają Mu radości z wysławiania swojego Ojca. Tylko w Ojcu ma swoje oparcie, źródło i cel działania. Zna swoją godność jako umiłowanego Syna, któremu zostało dane całe dziedzictwo.
Również każdy człowiek jest umiłowanym dzieckiem Boga. Wybranym i jedynym. Stworzonym z miłości. Dobry Boże bądź uwielbiony w każdym dziele Twoich rąk!
