Dylemat Nikodema

Komentarz do fragmentu Ewangelii J 3, 7b -15
II tydzień wielkanocny

Nikodem zrozumiał cel nowego narodzenia każdego człowieka, również religijnego Judejczyka. Pyta Jezusa o sposób powtórnego narodzenia się, narodzenia się z Ducha Świętego. Nikodem jest człowiekiem mającym znaczenie w Izraelu, teraz dowiadujemy się, że jest nauczycielem religijnym. Jezus odpowiada na jego pytania dokładnie i jednoznacznie, bez przypowieści.

Nikodem już zrozumiał, że nowe narodzenie nie jest powtórnym narodzeniem fizycznym, lecz narodzeniem z wiary, duchowym. Duch Święty jak wiatr jest nieprzewidywalny i nie poddaje się ludzkiej władzy. Czego Nikodem, nauczyciel religijny, nie pojmuje? Nie rozumie, że Jezus jest równocześnie Bogiem Izraela. Z tego powodu lud izraelski nie wierzy Jezusowi, przyjmuje od Niego to, co ziemskie: uzdrowienia i dobrą naukę, a nie przyjmuje zbawienia, nie przyjmuje do wiadomości, że teraz Bóg rozpoczął dzieło zbawcze przez swojego Syna.

Jezus objawia mądrość Boga, a przeciwnicy Jezusa opierają się na mądrości ziemskiej. Jezus jest jedynym źródłem wiedzy na temat Nieba. Wierzący w Jezusa ujrzą Syna Człowieczego zasiadającego w Niebie na tronie Bożym. Bóg objawił się przez swojego Syna pełniej, niż przez całą historię Izraela. Jezus jest jedyną osobą w historii, która w pełni może objawić ludziom Boga i pojednać z Nim świat.

Ratunek pochodzący z wywyższenia Jezusa na krzyżu będzie większy niż z wywyższenia węża miedzianego na pustyni. Nikodem może wybrać Jezusa jako jedynego Zbawiciela i Pana. Musi wybrać czy pozostanie wierny ograniczonemu poznaniu Boga w historii Izraela, czy pójdzie za pełnym objawieniem się Boga, które jest w Synu Bożym. Czy zadowoli go zbawienie oferowane przez nauczycieli religijnych, czy uzna, że potrzebuje jednak tego prawdziwego zbawienia darowanego mu przez Jezusa Chrystusa…

Autorzy tekstów, Cogiel Renata Katarzyna, Rozważanie, Komentarz do ewangelii