Perły są w nas

I Rok czytań
Mt 7, 6. 12-14

„Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie” (Mt 7, 6). Jest to niewątpliwie bardzo dosadne zdanie. Nie sposób przejść obok niego obojętnie, nie sposób puścić mimo uszu, nie sposób nie zareagować.

Pies i świnia mają znaczenie obraźliwe. W Biblii oznaczały zwierzęta nieczyste i nie wolno było spożywać ich mięsa. Zatem tym bardziej byłoby zbezczeszczeniem dawanie im tego, co święte. Psy i świnie są tutaj obrazem braku poczucia świętości, braku docenienia tego, co i od kogo się otrzymało, braku świadomości bycia obdarowanym.

Ani pies nie uszanuje świętości, ani świnia nie doceni drogocennej perły. Co zatem mówi do mnie Jezus w słowach dzisiejszej Ewangelii? Co mówi poprzez te symbole?

Mówi: Rozeznawaj dobrze, co komu dawać, aby się nie okazało, że twój dar, który jest święty, trafił do „psa” czyli do kogoś, kto żyje całkiem innymi wartościami, inną hierarchią potrzeb. Uważaj, aby cię nie zabolało, że ciężko wydobywana przez ciebie perła, czyli jakieś wartości zdobywane w trudach i łzach, została podeptana bez docenienia trudu twojej ofiary i wysiłku. Uważaj i pilnuj, aby bezmyślnie nie zlekceważono twoich pereł niedelikatnością, chamstwem, brakiem wyczucia, chęcią zysku i łatwej korzyści.

Mówi również: Uważaj, abyś sam też nigdy nie miał w sobie niczego z „psa”, nigdy nie pragnął od nikogo daru dla siebie, nie pragnął kogoś ze względu na sam tylko dar, nie „ślinił się jak pies do kości”, nie wpadał w pożądliwość czegoś lub kogoś. Uważaj, abyś nikomu nie dał odczuć tego, czego sam nie chcesz doświadczyć. Nie bądź jak „świnia” wobec pereł duchowych w drugim człowieku, bądź delikatny i uważny nawet jeśli ta perła będzie w czyimś sercu może jedyną, przykryta błotem nieznośnych wad. Nie podepcz choćby tej jednej perły…

Cogiel Renata Katarzyna, Autorzy tekstów, Rozważanie