Iść w Imię Pana
To św. Paweł przyniósł Testament Jezusa poganom, i to on uczy nas, że warto żyć dla Chrystusa. My wszyscy, mieniący się chrześcijanami, jesteśmy więc dziedzicami Jezusowego Testamentu. W jaki sposób go wypełniamy?
zdjęcie: www.wikipedia.org
2016-01-25
II Rok czytań
Mk 16,15-18
Święty Marek - autor dzisiejszej Ewangelii - opowiada zdarzenie, które miało miejsce już po zmartwychwstaniu, ale jeszcze przed wniebowstąpieniem Jezusa. Apostołowie przeżyli już grozę męki i śmierci Chrystusa, radowali się Jego zmartwychwstaniem, a teraz próbują oswoić się ze świadomością nieuchronnego rozstania, z tym, że wkrótce nie będzie Go już pośród nich, przynajmniej nie tak, jak był obecny do tej pory.
Byli tylko ludźmi, a ludzie zwykle nie lubią pożegnań, boją się i smucą z ich powodu. Zapewne nie inaczej było z Jedenastoma. Wolno przypuszczać, że i oni, tak jak każdy niemal człowiek, ogromną wagę przykładali do słów, który padają przy pożegnaniu z kimś tak bliskim i kochanym, jak Jezus. Ewangelista pisze tylko: „Po swoim zmartwychwstaniu Jezus ukazał się Jedenastu i powiedział do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.
Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie»”. Nie słyszymy odpowiedzi Jedenastu, ale wiemy, jaka była. Opowiadają nam o tym Dzieje Apostolskie. Poszli w imię Pana, aby wypełnić jego testament, by czynić to wszystko, co im zlecił. I nie tylko oni. Poszły dziesiątki, setki, tysiące ich naśladowców, którzy dla imienia Jezusowego nie wahali się przelać własnej krwi, narazić na niezrozumienie i prześladowania.
Jednym z takich świadków Jezusa i naśladowców Jedenastu stał się również patron dzisiejszego dnia – św. Paweł, który przeżywszy nawrócenie w drodze do Damaszku, z prześladowcy uczniów i wyznawców Jezusa, stał się Jego gorliwym świadkiem, a Kościół określa go mianem Apostoła Narodów.
To on przyniósł Testament Jezusa poganom, i to on uczy również nas, że warto żyć dla Chrystusa. My wszyscy, mieniący się chrześcijanami, jesteśmy więc dziedzicami tego Jezusowego Testamentu. W jaki sposób go wypełniamy?
