Rozpoznać Pana
Dzisiejszy fragment ewangeliczny przedstawia drogę nawrócenia uczniów od zwątpienia i ciemności niewiary do duchowego zmartwychwstania, poprzez dialog z Jezusem i stopniowe rozpoznawanie Go: w wydarzeniach, słowie Pisma i w łamaniu chleba.
zdjęcie: Backgrounds.hd
2016-03-30
II Rok czytań
Łk 24, 35-48
Dwaj uczniowie odchodzą, a właściwie uciekają z Jeruzalem ponieważ są przerażeni tym, co się tam wydarzyło. Są również głęboko rozczarowani. Kim? Przede wszystkim Jezusem, który pozwolił się ukrzyżować jak schwytany niewolnik, a przecież to On właśnie miał wyzwolić Izraela…
Rezultatem tego miażdżącego doświadczenia, którego nie potrafią pojąć ani zaakceptować jest decyzja opuszczenia Jeruzalem, gdzie dosłownie zostały pokrzyżowane i pogrzebane ich nadzieje i plany. A przecież to Jeruzalem było – zgodnie z wolą Ojca – celem ziemskiej drogi Jezusa, a po Jego zmartwychwstaniu – punktem wyjścia dla misji uczniów. Ci dwaj wędrowali więc w kierunku przeciwnym niż wskazany przez Mistrza. Po prostu odeszli z Jego drogi, przestali być uczniami, zmierzając w stronę zachodzącego słońca pogrążali się coraz bardziej w kryzysie wiary, w duchowych ciemnościach. A jednak Jezus nie zostawia ich samych. Ta ciemność staje się miejscem objawienia się chwały Zmartwychwstałego. On powraca z Otchłani, by zajaśnieć wszystkim siedzącym w ciemnościach i cieniu śmierci. Dzisiejszy fragment ewangeliczny przedstawia drogę nawrócenia uczniów od zwątpienia i ciemności niewiary do duchowego zmartwychwstania, poprzez dialog z Jezusem i stopniowe rozpoznawanie Go: w wydarzeniach, słowie Pisma i w łamaniu chleba.
Uczniowie w Emaus mieli trudności by uwierzyć w zmartwychwstanie Jezusa z powodu serc zbyt ciężkich od rozczarowania, uczniowie w Wieczerniku – z nadmiaru radości przekraczającej ich zdolność pojmowania. W jednym i drugim przypadku objawienie Jezusa dokonuje się we wspólnocie wierzących w Niego, przy stole podczas posiłku. To wyraźna wskazówka Ewangelisty dla uczniów wszystkich następnych pokoleń, gdzie i jak można spotkać i dotknąć Jezusa: podczas łamania chleba! Pieczona ryba, podobnie jak w Ewangelii według św. Jana (zob. J 21,13) jest symbolem samego Chrystusa, który przeszedł przez ogień męki i stał się pokarmem dla wierzących w Niego.
Także i dzisiaj Zmartwychwstały przychodzi, uwalnia od lęku i daje swój pokój.
