Matka Kościoła

Niewiele słów Maryi przytaczają natchnieni autorzy Nowego Testamentu. Dlatego też sądzę, iż rozważając dzisiejszą Ewangelię opowiadającą o pewnym weselu w Kanie Galilejskiej warto zwrócić uwagę zwłaszcza na dwa krótkie zdania, które wypowiedziała przebywająca tam wraz z Jezusem Jego Matka. Pierwsze z nich Maryja skierowała do swojego Syna: „Nie mają już wina” – powiedziała, spostrzegłszy puste konwie i zakłopotanie starosty weselnego. Z drugim zwróciła się do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Wypowiedziała tę prośbę wcale nie zrażona pierwszą reakcją Jezusa, bo wiedziała, że On – choć nie nadeszła jeszcze Jego godzina - nie będzie potrafił odmówić prośbie Tej, która 30 lat wcześniej skierowała do Bożego Posłańca swoje odważne „tak”. Maryja wiedziała, też, że On, Syn Boga Najwyższego i zarazem Jej Syn zaradzi nawet tak przyziemnym ludzkim kłopotom, jak brak wina.

Dzisiejszą Ewangelię można odczytać na rozmaite sposoby. Może być dla nas po prostu opisem „początku znaków” Jezusa i pierwszego etapu Jego publicznej działalności. Może uzasadniać fakt, że „uwierzyli w Niego Jego uczniowie”. Ale może również wyjaśniać rolę, jaką przyszło pełnić Matce Jezusa na przestrzeni całej historii Kościoła.

O tamtym wydarzeniu z Kany Galilejskiej pamiętali zapewne także polscy biskupi, gdy za zgodą papieża Pawła VI, 4 maja 1971 roku wprowadzili do polskiego kalendarza liturgicznego Święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła. Święto to obchodzimy w poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego z tego powodu, że – jak podają Dzieje Apostolskie – w chwili Zesłania Ducha Świętego w Wieczerniku obecni byli wszyscy Apostołowie, którzy „trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego” (Dz 1, 14). Od tamtej chwili Maryja, Matka Kościoła, towarzyszy Kościołowi w świecie: wszystkim Jego sprawom – małym i wielkim – i każdemu z nas.

Dajmund Danuta, Autorzy tekstów, Rozważanie