Służba stylem życia
Jezus wykorzystał prośbę Jana i Jakuba, aby opisać dwa wzory służby. Uczniowie muszą wybrać swój styl. Czas na naukę jest coraz krótszy.
2016-05-25
II Rok czytań
Mk 10, 32-45
Jezus już trzeci raz mówi o swojej coraz bliższej śmierci i zmartwychwstaniu. Ta informacja o czymś nieuchronnym budzi w apostołach smutek, niezrozumienie, pytania o przyszłość i konsekwencje. Jakub i Jan również zostawili swój rybacki fach i poszli za Jezusem. Myślą więc czy nie należy się im coś w królestwie Bożym, coś bardzo podobnego do królestw ziemskich, najwyższa władza po królu. W dawnych królestwach ludzie bardziej bali się człowieka stojącego po prawej stronie króla, niż samego króla. To on stał nad życiem i majątkiem poddanych.
Jezus jest jednak innym Mesjaszem, Jego królestwo nie jest królestwem ziemskim, lecz jest królestwem Ojca. Jezus nie jest wojownikiem ani królem ziemskiego królestwa, lecz sługą Ojca. Przyszedł służyć wierzącym i ich zbawić. Wzór ziemskich władców nie pasuje do królestwa Bożego. Jezus pokazał inny styl służby. To służba motywowana miłością.
Jezus wykorzystał prośbę Jana i Jakuba, aby opisać dwa wzory służby. Uczniowie muszą wybrać swój styl. Czas na naukę jest coraz krótszy. Co zrobią z ludźmi, gdy jednego dnia uwierzy w Jezusa ponad pięć tysięcy ludzi? Będą ich miłowali jak Jezus, czy dadzą im odczuć swoją wyższość i pierwszeństwo? Czy będą gotowi służyć aż do oddania swojego życia, jeśli zajdzie taka konieczność?