Przywileje i odpowiedzialność
Jezus wyjaśnia, w jaki sposób możemy sobie zaskarbić „przywilej pierwszeństwa”: „Kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą”.
zdjęcie: Backgrounds.hd
2016-07-25
II Rok czytań
Mt 20,20-28
Matka synów Zebedeusza podeszła do Jezusa ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go prosiła. On ją zapytał: „Czego pragniesz?” Rzekła Mu: „Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie, jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie”.
Och te nasze kochane Mamy: zawsze pragną dla swoich dzieci, tego, co najlepsze. Jednak czy zawsze wiedzą, co jest najlepsze dla ich dzieci? Trudno się im jednak dziwić, podobnie, jak trudno dziwić się owej kobiecie, którą Ewangelista nazywa „matkę synów Zebedeusza”. Jak wiele matek pozostaje bezimienna, anonimowa. I jak większość matek - nie pragnie niczego dla siebie. Tak naprawdę zależy jej tylko na przyszłości własnych synów. Czy nie jest prawem i przywilejem matki chcieć dla swoich dzieci tego – co w jej mniemaniu – najlepsze? Któraż z matek nie modli się o to każdego dnia! I tak jest dobrze. Problem leży jednak w czymś innym; Otóż nie zawsze wiemy, co jest dla naszych bliskich najlepsze i nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, o co tak naprawdę dla nich prosimy. Uświadomiło mi to kiedyś niewypowiedziane cierpienie pewnej matki, która zwierzyła mi się, że kiedy jej syn był mały, śmiertelnie zachorował. Na przemian błagała Boga o cud i złorzeczyła Mu. Chorobę udało się pokonać; syn szczęśliwie wyzdrowiał, dorósł, ożenił się, został ojcem. Szczęście jego rodziny nie trwało jednak długo. Wpadł w nałóg alkoholowy a podczas kolejnej awantury ciężko ranił synka, zabił żonę a na końcu siebie.
Jezus rzekł do proszących o przywileje: „Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?” Odpowiedzieli Mu: „Możemy”. On rzekł do nich: „Kielich mój pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował”.
Jezus nie pozostawia nas w niepewności. Wyjaśnia, w jaki sposób możemy sobie zaskarbić „przywilej pierwszeństwa”: „Kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym. Na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu”.
Tu tkwi klucz do zrozumienia wszelkiej ludzkiej wielkości i uprzywilejowania – Tylko służba połączona z ofiarą może otworzyć nam Królestwo niebieskie.
