Wszystko dla Króla
Trzeba oddać Chrystusowi wszystkie sfery życia, każde "dwa pieniążki" swojego istnienia. Tylko wtedy mogę powiedzieć, że jest moim Królem i Panem
ks. Przemysław Malinowski, kapelan hospicjum
2016-11-21
II Rok czytań
Łk, 21, 1-4
Rozważając dzisiejszą Ewangelię od razu zauważamy radykalizm ubogiej wdowy, która wrzuciła wszystko, co miała na swoje utrzymanie. Dzięki tej postawie otrzymuje pochwałę Jezusa.
Wczoraj we wszystkich kościołach Polski zawierzyliśmy nasz naród, nasze rodziny i samych siebie Jezusowi Chrystusowi Krolowi Wszechświata. Kilkakrotnie powtórzyliśmy Jezu Chryste, nasz Królu przyrzekamy! Słowa Jubileuszowego Aktu wypowiedzieliśmy także wraz z pacjentami i wolontariuszami w hospicjum. Pod koniec Mszy świętej życzyłem wszystkim, aby złożone obietnice nie były tylko pustymi słowami. Jak to uczynić?
Każdy z nas powinien stawać się codziennie ubogą wdową. Nie możemy oddawać Bogu tylko części, a nawet 99% naszego życia. Ofiarowywać tego, co nam zbywa. Wierzyć, że Jezus jest Królem i Panem, ale...
– lepiej czasem siedzieć cicho
– nie da się przecież zachować wszystkich przykazań
– wiara to jest sprawa prywatna
– pójście w niedzielę do sklepu to nie taki ciężki grzech
Trzeba oddać Chrystusowi wszystkie sfery życia, każde "dwa pieniążki" swojego istnienia. Tylko wtedy mogę powiedzieć, że jest moim Królem i Panem – nawet bez uroczyście wypowiadanych słów.
