Litość przemieniona w miłość
Litość, jaką Jezus okazuje jest innego rodzaju. To litość pasterza, który dobrze wie, jak zaradzić nieszczęściu, jakie może spotkać, lub już spotkało tę czy inną z owiec. To litość, która nie poprzestaje na współczuciu, ale próbuje podać dłoń, podnieść, przywrócić godność, uleczyć, zaradzić ludzkiej biedzie, odmienić los
Danuta Dajmund
2016-12-03
I Rok czytań
Mt 9, 35 – 10, 1. 5a. 6-8
Obraz Jezusa nakreślony dziś dłonią Ewangelisty Mateusza, to obraz chyba najbardziej trafiający do ludzkich serc. To obraz Jezusa, który „widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza”.
Zwykle nie lubimy, gdy ktoś okazuje nam litość, bo sam fakt, że na nią zasługujemy, w jakimś sensie jest dowodem naszej słabości, naszej duchowej lub cielesnej biedy. I jest w tym trochę prawdy. Dość często również i my sami litujemy się nad innymi: ktoś stracił dziecko, ktoś inny pracę, jakiś kataklizm zabrał ludziom domy i ich dobytek, ktoś tam na świecie umiera z głodu, jakaś matka umiera na raka zostawiając 4 dzieci… Litujemy się. Czasem nawet uronimy łzę, nieraz pomyślimy o tym przez godzinę lub dwie i… często na tym poprzestajemy, bo w gruncie rzeczy nas to nie dotyczy.
Litość, jaką Jezus okazuje jest innego rodzaju. To litość pasterza, który dobrze wie, jak zaradzić nieszczęściu, jakie może spotkać, lub już spotkało tę czy inną z owiec. To litość, która nie poprzestaje na współczuciu, ale próbuje podać dłoń, podnieść, przywrócić godność, uleczyć, zaradzić ludzkiej biedzie, odmienić los. Taka litość wypływa z miłości i tylko z niej, a jeśli tak to nie upokarza obdarowanego, uratowanego, uzdrowionego. Ta młość jest bezinteresowna i bezwarunkowa. I taka miłością Jezus próbuje „zarazić” swoich uczniów.
Ewangelista pisze o Jezusie: „Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».”.
Taka litość skutkującą w uczynki miłosierdzia Jezus pragnie zaszczepić również w nasze serca.
