Miejsce w historii świata
Dzięki Ci Panie, że mnie uczyniłeś, ze mam swoje miejsce w historii świata – tu i teraz.
Danuta Dajmund
2016-12-17
I Rok czytań
Mt 1,1-17
Czytając dzisiejszy fragment Mateuszowej Ewangelii możemy czuć się trochę zdezorientowani. Po raz pierwszy nie słyszymy żadnych pouczających treści, z których moglibyśmy wyciągnąć jakieś praktyczne wskazówki dla siebie, dla swojego życia i postępowania, a zamiast tego suchy wykaz imion, z których większość niewiele nam mówi. Zastanawiamy się: czy przypadkiem ktoś się nie pomylił wybierając na dzisiejszą niedzielę akurat ten fragment Pisma Świętego?
W ostatnich latach stały się znów bardzo modlę tzw. drzewa genealogiczne. O ile dawniej, przed kilkoma wiekami, zwyczaj sporządzania drzewa genealogicznego miały zwykle wielkie rody arystokratyczne czy ziemiańskie, o tyle dziś, dzięki nowoczesnym technologiom a także dzięki łatwiejszego dostępu do rozmaitych zasobów archiwalnych, zwyczaj ten rozpowszechnił się także wśród tzw. „szarych” ludzi. I bardzo dobrze. To nie tylko bardzo pasjonujące, ale i pożyteczne hobby wielu współczesnych nam ludzi. Pozwala poznać własne korzenie, historie własnej rodziny i jej powiązania z innymi rodzinami. Ale pozwala także nauczyć się czegoś o sobie samym. Ja również od jakiegoś czasu zajmuję się swoim drzewem genealogicznym. Udało mi się odnaleźć moich przodków do 8 pokoleń wstecz, już nie mówiąc o ilości „bocznych” powiązań. Graficzny wykaz tego „drzewa” uświadomił mi, że nie wzięłam się znikąd, że choć jestem tylko tym jednym małym „listkiem” na ogromnym „drzewie” mojej rodziny, niosę w sobie także kawałek ich historii, tak jak po mnie niosą je moje dzieci, moi wnukowie i będą niosły ich dzieci i wnukowie. Uświadomiłam sobie swoja „małość” ale także swoją „wielkość” – to że w odwiecznych planach Boga byłam kimś zamierzonym, potrzebnym, niezbędnym – właśnie tu gdzie jestem, w tym, konkretnym miejscu „drzewa”. Gdyby mnie nie było, powstałaby luka, burząca cały porządek, nie byłoby następnych pokoleń ani nawet „bocznych” gałęzi.
Tak jak ja mam swój rodowód, ma go również Chrystus – ziemski rodowód sięgający wielu pokoleń i ten odwieczny sięgający samego Boga. Ma swoje konkretne miejsce w historii ludzkości.
Dzięki Ci Panie, że mnie uczyniłeś, ze mam swoje miejsce w historii świata – tu i teraz.
