Znam cię...
Jezus widzi także każdego z nas, gdy pod naszym drzewem figowym, być może stoimy bezradni, zagubieni, cierpiący. Wówczas Jezus przychodzi ze swoim pokojem i uzdrowieniem, mówiąc: „Znam cię...”.
2023-08-24
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 1, 45-51
XX tydzień zwykły
W opowiadaniu o spotkaniu Natanaela z Jezusem wiele faktów pozostaje dla nas zakrytych. Co takiego wydarzyło się pod drzewem figowym, że samo wspomnienie tej sytuacji przekonało Natanaela do niezwykłego wyznania? Możemy przeczuwać, że wcześniej nie zrobiła na nim szczególnego wrażenia relacja Filipa, odniósł się do nie wręcz z jawnym lekceważeniem: „Czy może być co dobrego z Nazaretu?”. Coś jednak musiało być w słowach i postawie Filipa, że Natanael postanowił poświęcić nieco swojego czasu i udał się za nim. Może kierowała nim zwykła ciekawość, a może chciał już porzucić miejsce pod drzewem figowym?
Ten fragment Pisma Świętego to niezwykłe opowiadanie o tym, że nawet przez nasze nieudolne, ludzkie opowiadanie o Jezusie może dokonać się rzeczywiste spotkanie naszego słuchacza z Panem. Jezus widzi zbliżających się do Niego, zna ich serca, widział każdego z nich pod ich drzewem figowym i każdemu daje się poznać. Jezus widzi także każdego z nas, gdy pod naszym drzewem figowym, być może stoimy bezradni, zagubieni, cierpiący. Wówczas Jezus przychodzi ze swoim pokojem i uzdrowieniem, mówiąc: „Znam cię...”.
