Czy miłuję Boga?

Rok A
Mt 22, 34-40

Bóg mówi mi, że jest moim Bogiem i że mam Go miłować całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. Bóg jest celem samym w sobie. Jego mam kochać. Bóg jest Miłością i jako Jedyny może mnie nauczyć kochać, jeśli otworzę się na Jego miłość i przyjmę ją.

Świat istnieje z miłości; Bóg stworzył mnie po to, bym Go kochała teraz i w wieczności.

Czy ja miłuję Boga?

Jak się kogoś kocha, to się go poznaje, zatrzymuje się u niego, pozwala jemu zatrzymać się u siebie. Wchodzi się w relację, która się pogłębia. Nie jest to relacja chwilowa, jest to pragnienie stawania się z nim jedno.

Czy ja pragnę zbliżyć się do Boga przez Słowo, czy poznaję Jego naukę, czy otwieram Mu swoje serce, przygotowane przez Sakrament Spowiedzi Św., przyjmuję Go w Sakramencie Eucharystii i pozwalam Mu zamieszkać w moim sercu?

Bóg pragnie darzyć mnie łaskami już tu na ziemi, On jest Wszechmocny, wszystko jest Jego. Bóg pragnie zmieniać mnie w siebie, tylko muszę Mu na to pozwolić. Jako lekarz mam być świadkiem Chrystusa przez czynną miłość, przez pochylenie się nad człowiekiem cierpiącym. Abym z Nim zjednoczona, zaniosła Jego Miłość chorym, pacjentom, podopiecznym, współpracownikom.

Udostępniam mu swoje zdrowie, siły fizyczne i duchowe, zdolności przeżywania. Chcę, aby On wybierał miejsce dla zużycia moich sił, żeby On kierował ludźmi. Niech On rozdziela, komu uzna za konieczne, żeby posiadając, posiadać zawsze dla innych. Bo miłować to znaczy udostępnić temu, kogo się miłuje.

Mam miłować wszystkie stworzenia dla Niego i ze względu na Niego. Wizerunek Boga wypisany jest w każdym sercu ludzkim, Bóg jest obecny w swoim stworzeniu z Jego Obliczem.

Chorzy miłujący Chrystusa, złączeni z Chrystusem w tajemnicy Jego Krzyża, są Sercem Kościoła, Sercem, które rozlewa Boże łaski.

Boże, proszę, wypełnij swoją miłością moje serce, mój umysł, moją duszę i naucz mnie Ciebie kochać, by zanieść Twoją Miłość braciom.

Autorzy tekstów, Kortyczko Elżbieta, Rozważanie