Anioł na emeryturze

Kiedy odwiedzamy stare, zabytkowe cmentarze, jak na przykład Cmentarz Rakowicki w Krakowie, warszawskie Powązki, czy Łyczakowski we Lwowie, zauważymy wiele pięknych, artystycznych nagrobków, upamiętniających ludzi sztuki, literatury czy polityki. Wiele z tych grobów zdobią postacie aniołów. O ile zwyczajnym symbolem każdej chrześcijańskiej mogiły jest krzyż – symbol wiary w Chrystusowe zwycięstwo nad śmiercią, dziwić nas może dlaczego grobów zmarłych strzegą postacie aniołów. Anioła bardziej kojarzymy z narodzinami dziecka, ze chrzcinami, ewentualnie ze świętowaniem Bożego Narodzenia. Dlaczego stoją nad grobem?

Ktoś powiedział: „Misja Twojego anioła stróża nie kończy się wraz z Twoją śmiercią”. Co zatem robi anioł stróż po przejściu człowieka na drugą stronę życia? Czy przechodzi na zasłużoną emeryturę (zważywszy, że niejeden ma trudną misję do wykonania)? A może Bóg zleca mu nowe zadanie, przydzielając kolejnego podopiecznego?

Katechizm Kościoła katolickiego uczy: „Życie ludzkie od dzieciństwa aż do zgonu jest otoczone opieką i wstawiennictwem aniołów”. Stąd wniosek, że każda osoba jest chroniona i pilnowana przez swojego anioła, nawet w momencie śmierci. Aniołowie nie towarzyszą nam więc jedynie w tym życiu, lecz ich działanie obejmuje także naszą śmierć, nasze przejście do życia wiecznego. Zadaniem i misją anioła stróża jest nasze zbawienie. On udziela pomocy i chroni abyśmy żyli w jedności z Bogiem. Trudno sobie wyobrazić, by w tak decydującej chwili, jaką jest umieranie, „nasz” anioł odstąpił od nas, bo jego misja miałaby się kończyć. Mamy świadectwa, że demony przypuszczały wrogie ataki na konających, szczególnie tych żyjących pobożnie i świątobliwie, a wtedy z pomocą przychodzili aniołowie czy sama Matka Najświętsza. Ojcowie Kościoła podkreślają szczególną misję aniołów, towarzyszących duszom w godzinie śmierci i chroniących je przed ostatnimi atakami demonów.

Na kartach Pisma Świętego poznajemy przykłady konkretnego działania aniołów pomagających człowiekowi: chronią Lota i jego rodzinę od śmierci tuż przed zniszczeniem Sodomy i Gomory, ratują Hagar i jej dziecko na pustyni, powstrzymują rękę Abrahama, kiedy miał złożyć swego syna Izaaka w ofierze, prowadzą Naród Wybrany przez pustynię, zwiastują narodziny wielkich postaci Starego i Nowego Testamentu, towarzyszą prorokom. Najbardziej wyrazista jest pomoc anioła Tobiaszowi w jego niebezpiecznej wędrówce. Niewiele dowiadujemy się z ksiąg objawionych na temat zadania aniołów po śmierci człowieka. Nasza wiedza lub raczej wiara opiera się na duchowych wizjach i prywatnych objawieniach danych mistykom. Z kolei życie tych osób i potwierdzone autorytetem Kościoła osiągnięcie świętości, pozwala te prawdy uznać za wiarygodne.

Święty Ludwik Gonzaga uczy, że „w chwili, kiedy dusza opuszcza ciało, jest wspierana i pocieszana przez swego anioła stróża, aby z ufnością mogła się stawić na Bożym sądzie”. Według niego „anioł ukazuje zasługi Chrystusa, aby na nich mogła się wesprzeć dusza w chwili swego osobistego sądu. Po wydaniu przez Boskiego Sędziego wyroku, jeśli dusza jest skierowana do czyśćca, jej anioł stróż często ją tam nawiedza, pociesza ją i podnosi na duchu, zanosi modlitwy odmawiane w jej intencji i zapewnia o przyszłym wyzwoleniu. Jeśli dusza musi przejść przez czyściec, jej anioł wstawia się za nią u Bożego tronu i szuka dla niej pomocy wśród ludzi na ziemi, zanosząc swemu podopiecznemu ich modlitwy. W ten sposób pomaga duszy jak najszybciej opuścić czyściec.

Jeśli dusza decyduje się na komunię z Bogiem (niebo), jej anioł połączy się z nią, aby wiecznie wyśpiewywać chwałę Bogu. Misja aniołów stróżów trwa do momentu zjednoczenia duszy z Bogiem.

Dusze, które zdecydowały się na definitywne odrzucenie miłości i przebaczenia Boga (piekło), odrzuciły również wieczną przyjaźń swego anioła stróża. W tym okropnym wydarzeniu anioł stróż sam wychwala sprawiedliwość i świętość Boga”.

Stojący nad grobem anioł – niezależnie czy wykonany z granitu, marmuru czy brązu, obojętne czy pochylony, zamyślony, czy stojący dumnie nad mogiłą – przypomina, że ten prawdziwy, duchowy Przyjaciel i Opiekun prosi o Twoją modlitwę, o Twoją pamięć o zmarłej matce, ojcu, rodzeństwie, przyjacielu. A może przypomina, że ten, z którym nie zdążyłeś się pojednać zanim odszedł, czeka…

 

Autorzy tekstów, pozostali Autorzy, Teksty polecane