Pewność matczynej miłości

„Lourdes, z perspektywy czasu, jawi mi się jako miejsce, w którym odzyskałam pewność. Dziś wiem, że jestem naprawdę kochana. Tę pewność dało mi Lourdes. To miejsce, które zmienia serce całkowicie. Nawet jeśli nie doświadczamy tam namacalnego cudu, cudu uzdrowienia fizycznego (...), w Lourdes odzyskujemy pewność matczynej miłości ”.

Moi drodzy, te kilka zdań świadectwa wyczytałem w ostatnim numerze „Apostolstwa Chorych”. Wypowiedziała je pani Katarzyna, żona Leszka i matka czterech synów, uczestniczka ubiegłorocznej pielgrzymki chorych i niepełnosprawnych do Lourdes. Wraz ze swoim mężem noszą doświadczenie choroby najmłodszego dziecka.

Dlaczego w Lourdes odzyskujemy pewność matczynej miłości?

Dokładnie 160 lat temu, 11 lutego 1858 r., miało miejsce objawienie Matki Bożej. Wtedy prosta dziewczyna, Bernadeta Soubirous, przeżyła w grocie Massabielskiej spotkanie z Piękną Panią. To spotkanie zmieniło życie Bernadety oraz mieszkańców Lourdes. I do dzisiaj tak się dzieje. To cudowne miejsce, przeniknięte czułą opieką nad chorymi i cierpiącymi, daje im świadomość szczególnej miłości, która sprawia, jak mówi jeden z lekarzy (dr Patrick Theillier) zajmujący się tam badaniem cudów: „Nawet jeśli nie doświadczają fizycznego uzdrowienia, to na pewno zyskują spokój ducha, zaznają pocieszenia. Nikt nie wyjeżdża z Lourdes taki sam, jaki był przed przyjazdem do tego miejsca” (Niedziela, nr 6, z dnia 11.02.2018, s.12).

Tak. Pewność matczynej miłości, której tam doświadczają, pozwala dotknąć miłości Boga, który uzdrawia i przemienia ludzkie życie.

Jak słyszeliśmy, Bóg już przez proroka Izajasza zapewniał o swoim zatroskaniu wobec człowieka: Jak kogo pociesza własna matka, tak ja was pocieszać będę. A więc matczyna troska jest obrazem miłości samego Boga. A św. Paweł dopowie, że kiedy nadeszła pełnia czasów, Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, (...) abyśmy otrzymali przybrane synostwo i w mocy Ducha Świętego mogli wołać do Boga: Abba, Ojcze. Człowiek został obdarowany Zbawicielem za sprawą niewiasty. Natomiast słowa Pana Jezusa skierowane z krzyża do Maryi i Jana: Oto syn Twój (...). Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie (J 19,26-27) - które dopiero słyszeliśmy, ojciec święty Franciszek uczynił tematem XXVI Światowego Dnia Chorego, który dzisiaj obchodzimy.

Papież mówi tak: „... słowa Jezusa na krzyżu zapoczątkowują powołanie Maryi jako Matki całej ludzkości. (...). Niewysłowione cierpienie krzyża przeszywa duszę Maryi (por. Łk 2, 35), ale Jej nie paraliżuje. Przeciwnie, zaczyna się dla Niej, jako Matki Pana, nowa droga poświęcenia. Jezus na krzyżu troszczy się o Kościół i o całą ludzkość, a Maryja jest powołana do dzielenia tej Jego troski. (...) Uczeń Jan, (...) reprezentuje Kościół, (...). Ma on uznać Maryję za swoją Matkę. A w tym uznaniu ma Ją przyjąć, kontemplować w Niej wzór ucznia, a także macierzyńskie powołanie; (...) ma być Matką, która kocha i rodzi dzieci, potrafiące kochać zgodnie z przykazaniem Jezusa. Zatem macierzyńskie powołanie Maryi, powołanie do opieki nad dziećmi przechodzi na Jana i na cały Kościół. Cała wspólnota uczniów jest włączona w macierzyńskie powołanie Maryi”.

W Lourdes odzyskujemy pewność matczynej miłości.

Odpowiedzią na dar Bożej miłości ma być posługa całego Kościoła chorym i osobom, które się nimi opiekują. Kościół wpatrzony w Maryję wie, co ma czynić.

Jesteśmy w sanktuarium MB z Lourdes w Kochłowicach. Dokładnie 10 lat temu zostało ustanowione. U boku Maryi na tym miejscu chorzy na ciele i duchu otrzymują umocnienie nadziei, odzyskują pewność matczynej miłości. Dwa razy w ciągu roku jest obchodzony odpust: we wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, będące zarazem Światowym Dniem Chorego, oraz 11 maja, jako odpust dla dekanatu kochłowickiego. Można powiedzieć, że Pielgrzymka Szkół im. Św. Jana Pawła II wpisuje się również w wołanie o zdrowie moralne dla młodego pokolenia. Ponadto w każdą drugą środę miesiąca o godz. 12.00 w sanktuarium odprawiana jest Msza św. w intencjach cierpiących na choroby nowotworowe, ich rodzin i opiekunów. Obchodzi się również wszystkie dni objawień. Każdego dnia w sanktuarium jest wystawiony Najświętszy Sakrament, a w godzinie miłosierdzia jest okazja do sakramentu pojednania. Dzisiaj do Sanktuarium zostały wprowadzone relikwie św. Bernadety Soubirous. I tak sobie myślę, że w tym Sanktuarium, kochłowickim Lourdes, opieka duszpasterska pozwala nam odzyskać pewność matczynej miłości i odkryć powołanie do opieki nad każdym człowiekiem będącym w potrzebie.

Dlatego przeżywając Światowy Dzień Chorego pragnę objąć modlitwą wszystkich chorych i będących w jakiejkolwiek potrzebie. Ale również pragnę objąć modlitwą i podziękować wszystkim, którzy swoją postawą służby, jak Maryja, są znakiem nadziei dla wszystkich chorych; lekarzom i pielęgniarkom, kapłanom i osobom konsekrowanym, szafarzom nadzwyczajnym Najświętszego Sakramentu, wolontariuszom... Nie możemy nie wspomnieć rodzin, które z czułością i wytrwałością opiekują się swoimi dziećmi, rodzicami i krewnymi, chronicznie chorymi, czy też z poważną niepełnosprawnością i wszystkich, którzy uczestniczą w tej misji Kościoła.

Jest z nami ks. Wojciech Bartoszek, dyrektor Apostolstwa Chorych, który stając u boku chorych, często im powtarza słowa założyciela Apostolstwa Chorych, ks. dr. Michała Rękasa: „Apostolstwo Chorych ma za cel uczynić z chorych apostołów przez przyjęcie, znoszenie i ofiarowanie cierpień za Kościół i zbawienie dusz. Apostolstwo podnosi chorego na duchu, ukazuje mu wielkie możliwości pracy twórczej mimo choroby i przez chorobę, uczy chorego cierpieć dobrze, po chrześcijańsku”.

Papież, pisząc doroczne orędzie na ten dzień, stwierdził między innymi, że te słowa Pana Jezusa: Oto Syn – Oto Matka – rzucają głębokie światło na tajemnicę krzyża: „Nie jest on beznadziejną tragedią, ale miejscem, gdzie Jezus ukazuje swoją chwałę i przekazuje swoją ostatnią wolę miłości...”

Ta wola miłości to związek z Maryją, której dzisiaj Was powierzam szczególnie słowami papieża: „Maryi, Matce czułości, pragniemy powierzyć wszystkich chorych na ciele i duchu, aby umacniała ich nadzieję”.

A to Sanktuarium, kochłowickie Lourdes, przez troskę o chorych i ich opiekunów niech będzie miejscem, w którym odzyskujemy pewność matczynej miłości.

Autorzy tekstów, pozostali Autorzy, Najnowsze