Prawo Bożej Miłości
Zatwardziałość człowieka
zdjęcie: Elżbieta Kortyczko
2018-06-03
Tak, jak szabat starotestamentalny przypominał wyzwolenie z niewoli egipskiej, niewoli ciała i ducha, tak niedziela, Dzień Pański, stanowi pamiątkę Zmartwychwstania Chrystusa, wiary w nasze zmartwychwstanie, wyzwolenie z ciała ziemskiego, grzesznego do ciała uwielbionego na wzór Chrystusa. Ale też Dzień Pański to dzień odpoczynku Trójjedynego Boga po pracowitym, wspaniałym dziele stworzenia świata. Bóg stworzył świat z miłości i wszczepił swoje prawo, prawo Bożej Miłości do serca człowieka.
Na wzór Boga jest mi potrzebny odpoczynek po trudzie tygodnia, abym zatrzymała się w codzienności, oddała cześć Bogu, odpowiedziała miłością na Jego miłość, kochała Boga i ludzi, abym czyniła dobro.
Czy moje serce jest otwarte na głos Boga, czy słucham Boga, czy idę za Jego głosem? Czy moje serce jest zamknięte, zatwardziałe, faryzejskie?
Jeśli oddaję należną chwałę Bogu, uświęcam Dzień Święty, to Bóg umacnia mnie w trudach ziemskich cierpień, choroby, odrzucenia, samotności, prześladowania, bym nie poddawała się zwątpieniu, rozpaczy, bym nie zginęła, gdy mnie uderzają. Sam Bóg jest naszym, moim obrońcą. Wszelka moc jest z Boga, nie ze mnie. Dar wiary, dar Bożego światła nosimy w glinianych naczyniach.
Trójjedyny Boże, proszę o otwarte serce, o dar słuchania, dostrzegania potrzebującego bliźniego. Duchu Prawdy, pozwól mi rozpoznać moją zatwardziałość serca i prowadź mnie drogą słuchania Boga i podążania za Jego głosem.
