Głód Boga
Otwierasz rękę, karmisz nas do syta.
zdjęcie: Elżbieta Kortyczko
2018-07-29
XVII Niedziela zwykła, Rok B
J 6, 1-15
Panie Jezu, wierzę w Twoją miłość, wierzę w Twoją moc. Idę za Tobą głodna Twojego Słowa, głodna Boga i trwam przy Tobie razem z tłumem ludzi nad Jeziorem Tyberiackim, gdy Ty z uczniami wchodzisz na górę. A może jestem tak blisko Ciebie Jezu, jak Apostołowie i zabiegam, jak nakarmić zgłodniałe tłumy?
Wiara i uznanie własnej bezsilności wobec trudnej sytuacji wyzwala Bożą moc i staję się świadkiem znaku, jak opisane w Ewangelii cudowne nakarmienie głodnych, które zapowiada nadchodzącą nową Paschę. Pan Bóg może wszystko; tak, jak stwarza z niczego – tak też zaradza wszystkim naszym potrzebom, gdy wierzymy i w Nim pokładamy nadzieję. Jezus jest Panem świata, Panem człowieka i przyrody. Panu Bogu podlegają prawa natury. Pan karmi nas do syta, szczodrze rozdaje, nikogo nie wykluczając. Jezus daje pokarm dla duszy i ciała, daje życie. Uwierz tylko.
„Niech będzie Bóg błogosławiony, bo nie odtrącił mojej modlitwy ani swej łaski mi nie odmówił” (Ps 66, 20).
Wcześniejsze rozważania można znaleźć TUTAJ.
