Między wiarą a niewiarą
Kwestia naszego zbawienia zależy przede wszystkim od wiary. Tylko Bóg ostatecznie wie, co kryje się w ludzkim sercu.
2018-08-08
II rok czytań
Mt 15, 21-28
Autor Listu do Hebrajczyków napisał, że wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy (Hbr 11, 1), a więc gwarantem tego, co nas czeka w przyszłości. Ta prawda odnosi się do dóbr doczesnych, gdyż nie można normalnie żyć, nie przejawiając w swoim życiu wiary w cokolwiek. Jest też oczywiście zachętą do zadbania o swoją wieczność. To od naszej wiary będzie zależeć to, w jaki sposób przyjdzie nam egzystować po śmierci. Ci, którzy spotkali w swoim życiu Boga i odpowiedzieli na Jego wezwanie, mogą mieć nadzieję, że On obdarzy ich w zamian niebem. O wiele bardziej złożona kwestia jest z tymi, którzy bez własnej winy nigdy nie słyszeli o Bogu – oni prawdopodobnie będą sądzeni na podstawie prawa naturalnego. Ale w najtrudniejszej sytuacji są ludzie odrzucający świadomie i dobrowolnie naukę Kościoła, będącą wykładnią tego, co Bóg dał ludziom.
Trudno zakładać, że Miłosierdzie Boga daruje winy nawet tym, którzy Go odrzucili. Ono nie może działać wbrew logice i wbrew wolnej woli człowieka. Pojawia się jednak problem w ocenie tego, kto rzeczywiście nie wierzy i od czego taka ocena ma zależeć. Kobieta kananejska, którą spotkał Jezus, dla wszystkich Żydów była zwyczajną poganką zupełnie oddaloną od Boga, a jednak w osobistej relacji do Chrystusa odkryła przed Nim swoją głęboką wiarę. Być może obok nas jest ktoś, kto pozornie zachowuje się jak poganin, a gdzieś na dnie jego serca tli się iskra wiary. Z pewnością jej ważnym wyznacznikiem jest codzienna praktyka objawiająca się w modlitwie i życiu sakramentalnym. I nie można tak łatwo powiedzieć, że ktoś, kto odwrócił się od tego, nadal jest w pełni wierzący. Ale chyba zbyt często oceniamy naszych braci i nasze siostry spotykanych w świątyniach, którzy w innych sytuacjach nie okazują tej wiary. Być może ich serca też zostaną kiedyś rozpalone przez osobiste poznanie Jezusa, o to się módlmy, zamiast zbyt pochopnie oceniać.
Wcześniejsze rozważania można znaleźć TUTAJ.
