Wie, słucha, rozumie
Słowa dzisiejszej Ewangelii rodzą w moim sercu spokój. Rodzą także pewność, że Bóg jest przyjacielem niezawodnym. Będę więc prosić, nachodzić i kołatać do skutku. Wiem, że On otworzy drzwi…
zdjęcie: Loft Gallery
2023-10-12
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 11, 5-13
XXVII tydzień zwykły
Bóg-Przyjaciel WIE. Wie o mnie wszystko, zna moje potrzeby i zaradza im w taki sposób, by nie stała mi się krzywda. Czyż nie jest to postawa najlepszego przyjaciela? Przecież nie jest przyjacielem ten, kto spełnia każdą moją zachciankę i przystaje na wszystkie kaprysy. Jest nim ktoś, kto chce mojego dobra i potrafi sprzeciwić mi się wtedy, gdy widzi, że próbuję sobie zaszkodzić.
Bóg-Przyjaciel również SŁUCHA. Słucha każdej mojej modlitwy, ale po swojemu wysłuchuje. Znów po to, by dać mi to, co dla mnie najlepsze. Nie ma więc sensu tupać nogami, by wymusić na Nim zmianę decyzji. On naprawdę widzi dalej i więcej niż ja. Jest jak przyjaciel, który patrzy na moje sprawy dużo bardziej obiektywnie i zna właściwe rozwiązanie.
I wreszcie Bóg-Przyjaciel ROZUMIE. Właśnie jak przyjaciel. Nie jest Bogiem zamkniętym w porcelanowej figurce albo przeszklonym obrazie. Jest Bogiem żywym i obecnym! On działa w życiu człowieka na bieżąco i na stałe. Nie przyjaźni się z ludźmi korespondencyjnie, ale realnie. Któż chciałby mieć przyjaciela, który jest daleko i którego co najwyżej można zobaczyć na starej fotografii sprzed lat? Żeby kogoś zrozumieć, trzeba przy nim być. Bóg mnie rozumie, bo jest blisko.
Słowa dzisiejszej Ewangelii rodzą w moim sercu spokój. Rodzą także pewność, że Bóg jest przyjacielem niezawodnym. Będę więc prosić, nachodzić i kołatać do skutku. Wiem, że On otworzy drzwi…
