Bóg sam wystarczy
Jezus posyła każdego ze swoich uczniów w ubóstwie ludzkich środków, aby mogła objawić się Boża chwała i Jego stała obecność.
zdjęcie: Loft Gallery
2018-10-18
Rozważanie do fragmentu Ewangelii
II Rok czytań
Łk 10, 1-9
Misja siedemdziesięciu dwóch uczniów rozesłanych by nieść pokój, uzdrawiać i ogłaszać bliskość Królestwa Bożego jest zapowiedzią posłania, które definitywnie dokona się po zmartwychwstaniu Jezusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” (Mk 16, 15). W pierwszym rozdziale Dziejów Apostolskich, dzisiejszy patron, św. Łukasz uszczegóławia tę misję, relacjonując słowa Jezusa skierowane do uczniów: „Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi” (Dz 1, 8).
Dziś także uczniowie Jezusa są posłani „jak owce między wilki”. Jezus posyła każdego ze swoich uczniów w ubóstwie ludzkich środków, aby mogła objawić się Boża chwała i Jego stała obecność. Ewangelizacja z dobrze zorganizowanym zapleczem, pełnym zapasów, z zabezpieczeniem wygodnego życia i opierająca się wyłącznie na relacjach międzyludzkich i uznaniu, nie jest dziełem według woli Jezusa. Zabezpieczenia materialne są oczywiście potrzebne, by móc działać i dzielić się z innymi, ale najważniejszym zabezpieczeniem dla głosicieli Dobrej Nowiny ma być sam Bóg i Jego obietnica stałej troski o życie człowieka.
Jest taka piękna pieśń, którą śpiewa się czasem na zakończenie rekolekcji albo podczas Mszy świętej prymicyjnej. Jej słowa są trafnym i wzruszającym komentarzem do treści dzisiejszej Ewangelii:
Posyłam was na pracę bez nagrody,
Na ciężki, twardy i niewdzięczny trud,
Niezrozumienie, drwiny i obmowy.
Posyłam was przydawać do mych trzód.
Posyłam was opatrzyć ciężkie rany,
Pomagać słabym, ich ciężary nieść,
Pocieszać smutnych, wspomnieć zapomnianych,
Posyłam was radosną głosić wieść.
Posyłam was na krańce tego świata,
Gdzie w samotności serce nieraz łka,
Opuścić każę ojca, matkę, brata,
Posyłam was na drogi Mojej szlak.
Posyłam was do serc z zawiści twardych,
Do oczu ślepych, zaciśniętych rąk,
Gdzie trzeba serc gorących i ofiarnych,
Posyłam was na całej ziemi krąg.
