„… znalazłaś bowiem łaskę u Boga”.
Uwierzyć, że Bóg ma wobec mojego życia pragnienia i w nich jest sens mego istnienia.
zdjęcie: Loft Gallery
2018-12-08
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Łk 1, 26-38
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
Pan Bóg zaprosił Maryję do bardzo bliskiej, intymnej relacji z sobą. Bóg, władca wszechświata, który mówi: będę blisko ciebie, w pierwszej chwili wzbudza lęk, wręcz przerażenie. Tak też reaguje Maryja, czego wyrazem jest jej zmieszanie, ale zaraz otrzymuje wsparcie: „nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga”. Czy ta bliskość Pana Boga, obdarzenie wielką łaską uczyniło z Maryi osobę, której nie dotykały trudy, zmagania i cierpienia? Nie, nie była herosem, ale normalnym człowiekiem, zmagającym się przez całe życie ze zwykłą codziennością. Młoda Matka musząca przejść trud zrozumienia wśród bliskich, Matka szukająca Syna, młoda wdowa, Matka zakłopotana oskarżeniami o obłęd Syna, Matka patrząca na mękę i śmierć swego Syna. Ile tu trudu i wysiłku, ale Ona całkowicie zaufała Bogu i z Nim i w Nim niosła ten ciężar tak, że Jej życie przyniosło zwycięstwo i wypełnienie planów Pana Boga.
Maryja dzisiaj uczy nas, że łaska od Boga jest związana z pięknem Jego bliskości, ale i z trudem, bo podjęty wysiłek i trud, jeżeli Pan Bóg tego chce, zbawia świat. Mając łaskę u Boga i będąc mu posłusznym, mogę uczynić wszystko, co On ode mnie pragnie tak jak to zrobiła Maryja.
Matko, ucz mnie bez wahania pytać: jak to się stanie? I ucz dawać odpowiedź w słowie i czynie: niech stanie się Twoja wola!
Maryjo! Proś Pana Boga, aby posyłał do mnie swego anioła, aby mnie wzmacniał i aby mi wskazywał drogę, na której wykonam zamierzenia Boga wobec mego życia.
